Keizer Frederik III (1415-1493)
Frederik III (Innsbruck, 21 september 1415 — Linz, 19 augustus 1493), uit het Huis Habsburg, was vanaf 1440 koning van Duitsland en vanaf 1452 tot 1493 keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Frederik werd in 1415 geboren als zoon van Ernst I van Oostenrijk en Cymburgis van Mazovië. Hij volgde in 1424 als Frederik V zijn vader op als hertog van Stiermarken, Karinthië en Krain. Na de dood van koning Albrecht II in 1439 werd hij regent in het aartshertogdom Oostenrijk. In 1440 werd hij door de keurvorsten als Frederik III. tot Rooms Koning verkozen. In 1452 werd hij in Rome door paus Nicolaas V gekroond tot keizer van het Heilige Roomse Rijk. In hetzelfde jaar trouwde Frederik met prinses Eleonora Helena van Portugal, wier bruidsschat hem hielp bij het verlichten van zijn financiële problemen.
Frederik III had vele rivalen in de strijd om de macht. Hoewel Frederik III tijdens de lange periode dat hij aan de macht was geen veldslag heeft gewonnen, probeerde hij op andere manieren zijn macht te vergroten. Zo hield hij zijn verre neef Ladislaus Posthumus, de erfopvolger van Albrecht V, lange tijd gevangen met de bedoeling de controle over Oostenrijk te behouden. In 1452 werd Ladislaus echter bevrijd door edelen uit Oostenrijk.
In 1457 overleed Ladislaus Posthumus op 17-jarige leeftijd, waardoor het Aartshertogdom Oostenrijk vacant werd. Een jaar later werd de erfenis verdeeld. Frederik III kreeg Oostenrijk beneden de Enns en zijn jongere broer Albrecht VI Oostenrijk boven de Enns. Na de dood van Albrecht in 1463 werden deze gebieden herenigd.
Succes heeft Frederik III ook gehad bij het arrangeren van een huwelijkspartner voor zijn zoon en opvolger Maximiliaan. Nadat Karel de Stoute het stadje Neuss van juli 1474 tot juni 1475 had belegerd, trad Frederik III in onderhandeling met Karel de Stoute. Tijdens deze onderhandelingen werd het huwelijk van Maximiliaan met de dochter en erfgename van de hertog van Bourgondië, Maria van Bourgondië, gepland. Op deze manier zorgde Frederik III voor een forse uitbreiding van de kroonlanden van het Huis Habsburg.
Frederik overleed na een mislukte poging om zijn linkerbeen te amputeren. Omdat Frederiks zoon Maximiliaan I sinds 1490 de heerser was over het graafschap Tirol en Voor-Oostenrijk, kwam het Habsburgse rijk op het moment dat Frederik III overleed voor het eerst sinds de opsplitsing, middels het Verdrag van Neuberg in 1337, weer compleet onder één heerser.
Kinderen[bewerken | brontekst bewerken]
- Christophorus (16 november 1455 - 21 maart 1456)
- Maximiliaan I (22 maart 1459 - 12 januari 1519)
- Helena (3 november 1460 - 28 februari 1461)
- Cunigonde (16 maart 1465 - 6 augustus 1520), trouwde in 1487 met Albrecht IV van Beieren
- Johann (9 augustus 1466 - 10 februari 1467)
Voorouders[bewerken | brontekst bewerken]
| Voorouders van Keizer Frederik III | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Overgrootouders | Albrecht II van Oostenrijk (1298-1358) ∞ Johanna van Pfirt (1300–1351) |
Bernabò Visconti (1319–1385) ∞ Beatrice della Scala (–1384) |
Ziemovit III van Mazovië (1314–1381) ∞ Euphemia van Troppau (1319-1352) |
Algirdas (1296–1377) ∞ ? (–) | ||||
| Grootouders | Leopold III van Oostenrijk (1351-1386) ∞ Viridis Visconti (1352–1414) |
Ziemovit IV van Mazovië (1352–1425) ∞ Alexandra van Litouwen (–1434) | ||||||
| Ouders | Ernst I van Oostenrijk (1377–1424) ∞ Cymburgis van Mazovië (1394–1429) | |||||||
| Keizer Frederik III (1415-1493) | ||||||||
· 
· 