D (muziek)

D, ook re genoemd, is een stamtoon die een hele toonafstand hoger ligt dan de C en een hele toonafstand lager dan de E.

Op een piano klavier ligt de D telkens tussen de twee zwarte toetsen. De derde snaar van een klassieke gitaar is gestemd op de D.

Octavering[bewerken | brontekst bewerken]

In de onderstaande tabel staan de toonhoogten van de tonen D in de gelijkzwevende stemming voor de verschillende octaven, uitgaande van de standaard toonhoogte van 440 Hz van de stemtoon.

Musicologische notatie	Helmholtznotatie	Octaafnaam	Frequentie (Hz)
D-1	Dˌˌˌ	Subsubcontra-octaaf	9,177
D0	Dˌˌ	Subcontra-octaaf	18,354
D1	Dˌ	Contra-octaaf	36,708
D2	D	Groot octaaf	73,416
D3	d	Klein octaaf	146,832
D4	d′	Eengestreept octaaf	293,665
D5	d′′	Tweegestreept octaaf	587,33
D6	d′′′	Driegestreept octaaf	1174,659
D7	d′′′′	Viergestreept octaaf	2349,318
D8	d′′′′′	Vijfgestreept octaaf	4698,636
D9	d′′′′′′	Zesgestreept octaaf	9397,273

In muzieknotatie[bewerken | brontekst bewerken]

$\new Staff { \override Staff.Clef.full-size-change = ##t \override Score.SpacingSpanner.spacing-increment = #3 \omit Staff.TimeSignature \omit Staff.BarLine \clef bass d1 \clef alto d'1 \clef treble \newSpacingSection \override Score.SpacingSpanner.spacing-increment = #1.2 d'1 d''1 \undo \omit Staff.BarLine }$

De notatie van achtereenvolgens de D3 in de bassleutel, de D4 in de altsleutel
en de D4 en D5 in de vioolsleutel.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]