Ambasada Austrii w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambasada Austrii w Warszawie
Österreichische Botschaft in Warschau
Ambasada Republiki Austrii
Logo
Ilustracja
Siedziba ambasady przy ul. Gagarina 34 w Warszawie, widok od ul. Podchorążych
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1918, 1946

Ambasador

Andreas Stadler[1]

Zatrudnienie

12+[2]

Adres
ul. Gagarina 34
00-748 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Austrii w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Austrii w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Austrii w Warszawie”
Ziemia52°12′27,48″N 21°02′09,16″E/52,207633 21,035878
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Pałac Marii Radziwiłłowej, siedziba Poselstwa Austrii (1922)
Siedziba Wydziałów - Handlowego i Promocji Ambasady Austrii/Advantage Austria w al. Jerozolimskich 44 (2022-)
Siedziba Austriackiego Forum Kultury w Krakowie w willi Marii Lewalskiej przy ul. Krupniczej
Dawna siedziba Wydziału Handlowego Ambasady Austrii/Advantage Austria przy ul. Królewskiej (2011-2021)
Jedna z kamienic Branickich przy ul. Smolnej 34, m.in. b. siedziba wydziału handlowego Ambasady Austrii (1964)
Dawna siedziba agencji konsularnej Austrii w Katowicach przy pl. Wolności 6 (1927-)

Ambasada Austrii w Warszawie (niem. Österreichische Botschaft in Polen) – austriacka placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy ul. Gagarina 34.

Podział organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

W skład przedstawicielstwa wchodzą też:

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Przed I wojną światową[edytuj | edytuj kod]

W okresie porozbiorowym, a przed I wojną światową Austro-Węgry utrzymywały w Warszawie konsulat generalny, który wielokrotnie zmieniał swoją siedzibę, m.in. w kamienicy Stanisława barona Lessera przy ul. Miodowej 490, obecnie 21 (1829), budynek nie zachował się, w kamienicy Grotowskich przy ul. Mazowieckiej 4 (1869-1873[7]), nie zachowała się, ul. Świętokrzyskiej 19 (1873-1874[8]), ul. Mazowieckiej 4 (1875)[9], ul. Świętokrzyskiej 7 (1876[10]-1887), ul. Jasnej 6 (1888-1890[11]), ul. Widok (1891)[12], w kamienicy Jaroszyńskiego przy ul. Brackiej 20 (1892[13]-1894[14]), ul. hr. Berga 9, ob. ul. Traugutta (1895[15]-1897)[16], ul. Jasnej 2 róg ul. Zgody 8 róg ul. Przeskok 8 (1900), nie zachowała się, w kamienicy Natansona przy ul. Szkolnej 10 (1901-1902), nie zachowała się, w Al. Jerozolimskich 23 (1903-1905), nie zachowała się, Al. Jerozolimskich 25 (1909), obecnie Al. Jerozolimskie 31, Al. Jerozolimskich 23 (1910-1911), Al. Jerozolimskich 70 (1912-1914); konsulat zamknięto w 1914.

Konsulaty urzędowały też:

  • w Gdańsku (1829-1918): przy Große Wollwebergasse 1986, ob. ul. Tkacka (1839), Große Hossennähergasse 683, ul. Pończoszników 5, ob. Długie Pobrzeże 2 (1844), Krebsmarkt 4/5, ob. Targ Rakowy (1867), Langenmarkt 14, ob. Długi Targ (1872), Hundegasse 105, ob. ul. Ogarna (1874-1880), Brotbänkergasse 39, ob. ul. Chlebnicka (1884), przy Melzergasse 4, ob. ul. Słodowników (1886-1900), z siedzibą w Danziger Privat-Actien-Bank w budynku z ok. 1770 przy Brotbänkergasse 37, ob. ul. Chlebnicka (1902-1907), z siedzibą w Meyer & Gelhorn Bankhaus/Danziger Creditanstalt A.G. w kamienicy z poł. XVI w. przy Langer Markt 38, ob. Długi Targ (1909-1931),
  • Wrocławiu (1866-1918): konsulat honorowy przy Taschenstraße 31, ob. ul. ks. Piotra Skargi (1866-1885), konsulat przy Tauentzienplatz 12, ob. pl. Tadeusza Kościuszki (1885-1891), Kaiser Wilhelmstraße 81, ob. ul. Powstańców Śląskich (1891-1893), konsulat/konsulat gen. przy Friedrichstraße 28, ob. ul. Kolejowa (1893-1897), Höhfchenstraße 67, ob. ul. Tadeusza Zielińskiego (1897-1899), Gartenstraße 38, ob. ul. Józefa Piłsudskiego (1899-1902), Hohenzollernstraße 63-65, ob. ul. Zaporoska (1902-1909), Körnerstraße 16, ob. ul. Drukarska (1909-1912), Augustastraße 76, ob. ul. Pabianicka (1912-1914), Victoriastraße 118-120, ob. ul. Lwowska (1914-1918).

Po zawarciu przez Austrię umowy z Węgrami, w okresie lat 1867-1918 konsulaty Austrii reprezentowały oba państwa, stosując nazwę Austro-Węgier.

Okres I wojny światowej[edytuj | edytuj kod]

W tym okresie działało przedstawicielstwo dyplomatyczne Austro-Węgier przy niemieckim gubernatorze w Warszawie (1915-1917).

W okresie międzywojennym[edytuj | edytuj kod]

Stosunki dyplomatyczne pomiędzy obydwoma krajami podjęto w 1918. W 1921 rangę dotychczasowych przedstawicielstw podniesiono do szczebla poselstw, które w Warszawie funkcjonowało m.in. w pałacu Marii Radziwiłłowej przy ul. Długiej 26 (1922), następnie w kamienicy Kazimierza Granzowa z 1880 (proj. Witold Lanci) przy ul. Królewskiej 16, kamienicę zburzono w 1963 (1923)[17], w kamienicy barona Bronisława Lessera z ok. 1898 (proj. Stefan Szyller) przy ul. Koszykowej 11 b/13, róg ul. Służewskiej 8 (1923[18]-1938), w 1944 kamienicę zburzono.

W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.

Funkcjonowały też placówki konsularne:

  • w Gdańsku (1918-1937): konsulat generalny przy Langer Markt 38, ob. Długi Targ (1918-1931), konsulat generalny przy Karrenwall 8, ob. ul. Okopowa (1932-1937),
  • Katowicach (agencja konsularna w latach 1925–1933): przy pl. Wolności 6 (1927-), ul. Zamkowej 3 (-1933), ul. 3 Maja 17 (1933), ul. Powstańców 44 (1933-1938)[19],
  • Lwowie (1923-1924)[20],
  • Wrocławiu (1918-1938): konsulat przy Victoriastraße 118-120, ob. ul. Lwowska (1918-1929), Lothringerstraße 12, ob. nie istnieje (1929-1931), Albrechtstraße 37, ob. ul. Wita Stwosza (1931-1938), Lothringerstraße 12 (1938).

Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej stosunki dyplomatyczne reaktywowano w 1946, początkowo na szczebli misji politycznych. Przedstawiciel Austrii rozpoczął swoje urzędowanie w Warszawie w 1946 z lokalizacją misji w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 5, obecnie 45. Następnie misję przekształcono w przedstawicielstwo polityczne (1946) z siedzibą przy ul. Willowej 2 (1948-1957[21]). Nadano mu rangę poselstwa, lokując też w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44 (1954). W 1958 ponownie podniesiono rangę do ambasady – lokalizując ją przy ul. Bończa 8 (1958[22]-1964), którą przeistoczono w ul. Gagarina 8 (1963[23]-1971[24]), a następnie po wybudowaniu obecnej siedziby – przy ul. Gagarina 34 (1972[25]-).

Swoją siedzibę wielokrotnie zmieniał wydział handlowy: m.in. mieścił się w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 5, następnie 45 (1948-1951[26]), ul. Rakowieckiej 39a (1955[27]-1957[21]), ul. Smolnej 34 (1964), w kamienicy Władysława Ławrynowicza/Portera w Al. Ujazdowskich 22 (1990-1993[28]), przy ul. Idzikowskiego 7-9 (1996-2004), przy ul. Królewskiej 16 (2011-2021), obecnie w Al. Jerozolimskich 44 (2022-)[29]; w Krakowie przy ul. Zwierzynieckiej 29, obecnie przy ul. św. Tomasza 34 (2014).

Od 1994 działa w Polsce Narodowe Biuro Promocji Austrii, np. przy ul. Królewskiej 16 (2011-2021), obecnie w Al. Jerozolimskich 44 (2022-)[30].

W 1965 powołano w Warszawie Czytelnię Austriacką (Österreichische Lesesaal)[31][32] z siedzibą przy ul. Próżnej 8 (1966–)[33], w 1973 przekształcając w Austriacki Instytut Kultury (Österreichisches Kulturinstitut), w 1997 zmieniając jego nazwę na Instytut Austriacki (Österreich Institut) obecnie przy ul. Zielnej 37 (2003-)[34]; w 2001 dokonując restrukturyzacji przez wydzielenie z dotychczasowego instytutu, któremu pozostawiono działalność edukacyjną, nowej instytucji zajmującej się jedynie promocją kultury austriackiej - Austriackiego Forum Kultury (Österreichisches Kulturforum), początkowo przy ul. Próżnej 8, współcześnie przy ul. Próżnej 7/9 (2013-)[35].

Po przemianach ustrojowych funkcjonował też Austriacki Konsulat Generalny w Krakowie (niem. Österreichisches Generalkonsulat Krakau), z siedzibą w Willi Lewalskich z 1925 przy ul. Napoleona Cybulskiego 9 (1990-2013). W 2019 przywrócono konsulat generalny tym razem lokując go przy ul. Krupniczej 42.

Rezydencję ambasadora umieszczono przy ul. Willowej 3 (1948[36]-2006[37]).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prezydent RP przyjął listy uwierzytelniające \ Aktualności \ Listy uwierzytelniające \ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  2. ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-03] (pol.).
  3. ↑ Lokalna spółka szkoleniowa Instytutu Rozwoju Gospodarczego (Wirtschaftsförderungsinstitut), agendy Advantage Austria.
  4. ↑ Spółka Narodowej Organizacji Turystyki Austrii w Polsce.
  5. ↑ Austriackie Forum Kultury w Warszawie [online], org.pl [dostęp 2021-09-13] (pol.).
  6. ↑ https://www.eurocommpr.at/pl/Nasze-biura/Krakow
  7. ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na rok 1873
  8. ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na rok 1874
  9. ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na rok 1875
  10. ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy Illustrowany na rok przestępny 1876
  11. ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na Rok 1890
  12. ↑ Kalendarz "Wieku" Illustrowany : na rok zwyczajny 1891
  13. ↑ Адресъ-Календарь Гор. Варшавы на 1892 Годъ
  14. ↑ Адрес-Календарь Гор. Варшава в 1894 году
  15. ↑ Адрес-Календарь Гор. Варшавы 1895
  16. ↑ Przewodnik ilustrowany po Warszawie, Łodzi i okolicach fabrycznych 1897
  17. ↑ Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
  18. ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923
  19. ↑ Agnieszka Grabowska: Urzędy konsularne w Katowicach w latach 1922-1939, [w:] Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918-1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego Katowice 2004
  20. ↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie en 1923-1924
  21. ↑ a b Spis telefonów w m. st. Warszawy i województwa warszawskiego : rok 1957/58
  22. ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1958, PWG Warszawa
  23. ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1963, PWE Warszawa
  24. ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1971, PWE Warszawa
  25. ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1972, PWE Warszawa
  26. ↑ Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1951/52
  27. ↑ Spis telefonów województwa warszawskiego i m. st. Warszawy : rok 1955/56
  28. ↑ Oficjalna książka teleadresowa Warszawy i województwa warszawskiego 1993/94
  29. ↑ ADVANTAGE AUSTRIA Warszawa [online], advantageaustria.org [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  30. ↑ B2B Austria: Biuro w Warszawie [online], austria.info [dostęp 2024-04-22] (niem.).
  31. ↑ Ewa Lembicz: Biblioteka i Czytelnia Austriacka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Biblioteka 4 (13), 2000
  32. ↑ Agnieszka Kisztelińska-Węgrzyńska: Österreich in der Polnischen Diplomatie in den Jahren 1965–1968 aus der Perspektive des Aussenministeriums der VR Polen, International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal, Tom 18, Numer 1 (2016)
  33. ↑ Spis telefonów m. st. Warszawy 1966/67
  34. ↑ Książka telefoniczna Telekomunikacji Polskiej Warszawa 2003
  35. ↑ Austriackie Forum Kultury w Warszawie [online], org.pl [dostęp 2021-09-13] (pol.).
  36. ↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1948
  37. ↑ Bericht des Rechnungshofes. Struktur österreichischer Vertretungen innerhalb der EU, Bund 2014/8 175

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
  • Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0
  • Agnieszka Grabowska: Urzędy konsularne w Katowicach w latach 1922-1939, [w:] Konsulaty na pograniczu polsko-niemieckim i polsko-czechosłowackim w latach 1918–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2
  • Anna Mokrzyńska: Stosunki polsko-austriackie w latach 1918–1924 w świetle ówczesnej prasy polskiej, Historica nr 1, czerwiec 2007, s. 42 [1]
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5
  • Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [2]
  • Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie, Historia i działalność, Petrus, Kraków 2014, s. 174, ISBN 978-83-7720-051-3

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ambasada_Austrii_w_Warszawie&oldid=73573954”