Cmentarz Komunalny we Włocławku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz komunalny we Włocławku
Obiekt zabytkowy nr rej. 120/A
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Włocławek

Adres

ul. Chopina
87-800 Włocławek

Typ cmentarza

komunalny

Powierzchnia cmentarza

16 ha

Data otwarcia

1881

Zarządca

Miasto Włocławek

Położenie na mapie Włocławka
Mapa konturowa Włocławka, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz komunalny we Włocławku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz komunalny we Włocławku”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz komunalny we Włocławku”
Ziemia52°38′21,5″N 19°04′26,1″E/52,639306 19,073917

Cmentarz komunalny we Włocławku – najstarszy, zabytkowy cmentarz we Włocławku.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Do XIX wieku nie było we Włocławku jednego, centralnego cmentarza, zmarłych grzebano w kościołach lub na cmentarzach przykościelnych, istniejących obok kościołów św. Jana Chrzciciela, św. Witalisa oraz przy klasztorze franciszkanów. Istniały także cmentarze choleryczne, znajdujące się poza miastem. W 1813 powstał pierwszy cmentarz chrześcijański, na którym grzebano zmarłych wyznania katolickiego, prawosławnego i protestanckiego. Cmentarz zlokalizowany był na Zielonym Rynku. Funkcjonował on do 1893, kiedy z powodu szybko rosnącej liczby pochówków i rozwoju zabudowy miejskiej został zamknięty.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zniszczone mauzoleum pamięci żołnierzy niemieckich

W lipcu 1881 odbyło się zebranie członków dozorów kościelnych katolickiego i ewangelickiego, na którym wyznaczono nowe miejsce na budowę cmentarza. Ustalono, że będą nim grunty znajdujące się przy drodze na Kowal (obecnie ul. Chopina). W październiku 1881 magistrat wydał zgodę na budowę cmentarza i przeznaczył 42 000 m² na nekropolię. Zarząd sprawowali kolektywnie przedstawiciele wszystkich trzech wyznań. Jednak bardzo szybko okazało się, że przeznaczony obszar jest zbyt mały w stosunku do potrzeb szybko rozwijającego się miasta, więc w 1893 kolejne 5000 m² przeznaczono na cmentarz prawosławny. Kolejne jej powiększenie, również o 5000 m² miało miejsce w 1902[1].

Znaczne powiększenie terenu cmentarza przyniosła pierwsza wojna światowa. Wraz z zajęciem miasta przed wojska niemieckie pojawiła się potrzeba zwiększenia części protestanckiej, którą w 1916 poszerzono o 4000 m². W 1915 na terenie cmentarza stanęło także Mauzoleum Żołnierzy Niemieckich we Włocławku poświęcone żołnierzom poległym w czasie walk w okolicach Włocławka. W 1917 powiększono część katolicką o 126 000 m².

Pierwsze dziesięciolecie niepodległości przyniosło dużą liczbę pochówków dokonywanych bez zezwoleń, na co władze miasta zareagowały otoczeniem cmentarza murem ceglanym w 1931. W 1928 dokonano ostatecznej likwidacji mocno zdewastowanego już cmentarza na Zielonym Rynku. Większość nagrobków uległa zniszczeniu, jedynie te najbardziej zabytkowe przeniesiono na nowy cmentarz lub na cmentarze w okolicach Włocławka. Prochy pochowanych znalazły się w zbiorczej mogile na nowym cmentarzu.

Lata 1939–1945 przyniosły duże zniszczenia na terenie cmentarza. Władze niemieckie rozmyślnie niszczyły nagrobki zasłużonych Polaków. Z kolei w lutym 1945, po pogrzebie żołnierzy Armii Czerwonej, dokonano dewastacji protestanckiej części cmentarza[2]. Po wojnie wzniesiono dom pogrzebowy (zbudowany w 1946, remontowany w 1980) oraz nowe bramy cmentarne w 1972.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Chrystusa Króla w głównej alei

Cmentarz komunalny jest największym i najstarszym cmentarzem na terenie Włocławka. Zbudowany jest na planie krzyża łacińskiego, którego dłuższe ramię stanowi aleja ciągnąca się do bramy głównej w kierunku ronda z figurą Chrystusa. Na rondzie tym dłuższe ramię przecina się z krótszym. Wszystkie aleje są prostopadłe lub równoległe względem głównej.

W murze cmentarza znajdują się cztery bramy – główna i trzy mniejsze. Trzy bramy, w tym główna, zlokalizowane są od strony Alei Chopina, jedna z bram zlokalizowana jest od strony Al. Królowej Jadwigi i została utworzona w XXI wieku, wraz z samą Aleją. W murze cmentarnym znajduje się ponadto jedno wejście dla pieszych od strony ulicy Cmentarnej. Na terenie cmentarza znajduje się cerkiew z 1895, dom pogrzebowy z 1946 i kolumbarium z 2000. Od marca 1990 działa nowa część cmentarza, zlokalizowana na podwłocławskiej Pinczacie.

Pochowani na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na Cmentarzu Komunalnym we Włocławku.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Widoki ogólne Groby zabytkowe
Kwatera żołnierzy polskich
Kwatera dziecięca
Grób Nikodema Szymańskiego zakatowanego przez konkubenta matki (2019)
Kwatera żołnierzy radzieckich
Pomnik żołnierzy radzieckich
Ściana pamięci w kwaterze towarzyszy komunistycznych
Ściana pamięci Nieznanego Żołnierza
Kamień upamiętniający ofiary nazizmu
Pomnik żołnierzy poległych w walce z hitleryzmem, informację o utrwalaniu władzy ludowej zamalowano
Pomnik żołnierzy walczących w II wojnie światowej oraz o utrwalenie władzy ludowej w latach 1939-45
Pozostałości macew ze starego cmentarza żydowskiego złożone w sektorze żydowskim Cmentarza Komunalnego
Pomnik ofiar katastrofy na rzece Wiśle z 1906 roku
Kolumbarium
Nowe kolumbarium
Łańcuchy przy grobie Jerzego Pieszkańskiego
Stary, zaniedbany grób
Zaniedbany grób rozsadzony przez drzewo
Uszkodzone ogrodzenie grobu
Dzwon pogrzebowy
Sakramentalia zostawiane pod rzeźbą Chrystusa Króla
Cmentarz jesienią
Cerkiew św. Mikołaja
Ścieżka
Brama boczna
Regał do odkładania zużytych zniczy w celu ich ponownego użycia
Szczątki przeniesione z dawnego cmentarza na Zielonym Rynku na filię Cmentarza Komunalnego na Pińczacie
Rzeźba z grobu Kazimiery Sturgólewskiej (1929)
Figura anioła na grobie Apolonii Gawłowskiej (1917)
Herb na grobie Bronisława Beliny-Węsierskiego (1916)
Rzeźba anioła na grobie rodziny Kryńskich (1927)
Grób rodziny Kott (1913)
Detal z grobu Zochny Polutiłło (1919)
Grób Bogdana Kowalewskiego (1911)
Grób Antoniego Bugajskiego (1852), przeniesiony z cmentarza na Zielonym Rynku
Płyta nagrobna Stanisława Lipińskiego (1885)
Kartka zwracająca uwagę na zaniedbanie grobu Powstańca 1863 roku Hipolita Langiewicza (1916)
Rzeźba kobiety z grobu Józefa Ballauna
Płaskorzeźba na grobie Konstantego Skarbka (1919)
Rzeźba kobiety z grobu rodziny Nowickich i Reder (1928)
Rogatywka na grobie Czesława Żebrowskiego (1926)
Figura anioła z grobu Bolesława Dudnika (1927)
Płaskorzeźba orła na grobie weteranów powstania styczniowego
Pomnik z grobu Wacława Fonkiewicza (1899)
Grób Maryi Andrzejaczek (1908)
Grób Romana Drozdrowskiego (1910)
Grób Tekli Marcjanny Szałwińskiej (1910)
Krzyż z grobu Mateusza Nowakowskiego (1918)
Grób Jana Ulasińskiego (1920)
Rzeźba orła na grobie Wiktora Kostrzewy
Groby znanych osób Dawny sektor niemiecki (ewangelicki)
Grób Władysława Nowcy (1924)
Orzeł na grobie Izabeli Zbigniewskiej (1914)
Tablica z XIX-wiecznej mogiły duchownych, w tym Zenona i Stanisława Chodyńskich
Grób prezydenta miasta Witolda Mystkowskiego
Płyta grobu Kazimierza Łady (1871), przeniesionego z cmentarza przy Zielonym Rynku
Grób Aleksandra Laszenki
Grób Bartłomieja Kołodzieja
Grób biskupa Czesława Lewandowskiego
Grób Piotra Żbikowskiego
Grób Henryka Bisty
Płaskorzeźba na grobie Stanisława Zagajewskiego
Grób Agnieszki Kowalewskiej
Mogiła Władysława Skrzypka tuż po pogrzebie
Tablica z mogiły Wojciecha Gulina tuż po pogrzebie
Grób Dariusza Jaworskiego miesiąc po pogrzebie
Zdjęcie nagrobkowego Adama Andrzejewskiego
Grób Ignacego Alejskiego
Grób Juliana Czubryta
Grób Stanisława Kaliszka (1938)
Grób Ewarysta Wąsowskiego (1932) z symboliczną tablicą poświęconą pamięci Artura Lameckiego
Tablica Włodzimierza Gniazdowskiego na grobie rodziny Policzkowskich (1900)
Grób Bogumiła i Aleksandry Aspis
Grób Janna Castora
Grób Zdzisława Arentowicza
Grób Pawła Bojakowskiego
Grób zbudowany w 1887 r., w którym spoczął Mieczysław Gruell
Tablica z grobu Tadeusza Rejmanowskiego
XIX-wieczny grobowiec w którym spoczęła Feliksa Dowmont
Grób rodziny Bojańczyk, w którym spoczęli m.in. Jerzy i Leon
Grób Wacława i Wandy Kowalewskich
Grobowiec rodziny Haack (1882), w którym spoczął m.in. Fryderyk Wilhelm
Grób rodziny Mühsam (1928), w którym spoczął Hugo Mühsam
Grób Wiktorii Braun (1848), przeniesiony z cmentarza przy Zielonym Rynku, w którym spoczęła rodzina Ferdynanda Bohma
Tablica z grobu Tadeusza Kaszubskiego
Grób, w którym spoczęli Mieczysław i Agrypina Reder
Grób Ignacego Ciechurskiego
Grób Józefa Jakubowskiego
Grób Franciszka Olejniczaka
Nazwisko Józefa Perlikowskiego na tablicy pamiątkowej
Detal z niemieckiego grobu
Płyta ze zniszczonego nagrobku rodziny Rinas (1903)
Grób Rosalie Bigalke (1895)
Grób rodziny Babtsch (1932)
Zniszczony poniemiecki grób
Detal z grobu Alberta Schwengrub (1917)
Grób Johanna Zech (1907)
Grób Luciana Mosalff
Groby rodzin niemieckich

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Gontarski – kamieniarz, twórca wielu zabytkowych grobowców na cmentarzu we Włocławku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Wąsik, Jan Sieraczkiewicz: Włocławski Cmentarz. Włocławek: 2001, s. 10. ISBN 83-88115-42-1.
  2. Tomasz Wąsik, Jan Sieraczkiewicz: Włocławski Cmentarz. Włocławek: 2001, s. 12. ISBN 83-88115-42-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]