Seweryn Wyczałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seweryn Wyczałkowski
Prałat
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

24 października 1905
Raciąż

Data i miejsce śmierci

2 sierpnia 1986
Płock

Proboszcz parafii kościoła św. Bartłomieja
w Płocku
Okres sprawowania

1953-1985

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja płocka

Prezbiterat

10 czerwca 1933

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Seweryn Wyczałkowski (ur. 24 października 1905 w Raciążu, zm. 2 sierpnia 1986 w Płocku) – polski ksiądz katolicki, społecznik, publicysta, zasłużony członek Towarzystwa Naukowego Płockiego.

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Studiował przez rok historię na Uniwersytecie Warszawskim, następnie teologię w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. W czasie II wojny światowej należał do Armii Krajowej. Był proboszczem kościoła farnego w Płocku, działał w szeregu organizacji społecznych, m.in. Społecznym Funduszu Odbudowy Stolicy i Kraju, Lidze Przyjaciół Żołnierza i Społecznym Funduszu Budowy Szkół. Przez kilka kadencji pełnił mandat radnego w Miejskiej Radzie Narodowej Płocka, gdzie kierował komisjami budżetową i opieki społecznej. Brał udział w pracach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich. Od 1932 należał do Towarzystwa Naukowego Płockiego, które wspierał darami – przyczynił się do powojennej odnowy towarzystwa.

Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz medalem „Zasługi dla miasta Płocka”.

Pochowany na miejskim cmentarzu rzymskokatolickim w Płocku, po lewej stronie przy kaplicy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]