Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Puławach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
A/150[1] z dnia 28.05.1956
kościół parafialny
Ilustracja
fasada frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Puławy

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie Puław
Mapa konturowa Puław, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia51°24′54,01″N 21°57′19,03″E/51,415003 21,955286
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Puławy archidiecezji lubelskiej.

Wnętrze świątyni

Świątynia powstała jako kaplica Pałacu Czartoryskich. Jej plany budowy zostały zaakceptowane przez fundatora księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego w dniu 3 stycznia 1800 roku. Prace budowlane rozpoczęły się wiosną tego roku, a zakończyły się w 1803 roku. Powstała wtedy budowla w stylu klasycystycznym, wzniesiona na wzór rzymskiego Panteonu. Zaprojektował ją Piotr Aigner, przy współudziale dekoratora Fryderyka Baumana. Fundator książę Adam Kazimierz Czartoryski, poświęcił kaplicę, swojej matce Zofii Czartoryskiej z Sieniawskich. Prace nad ostatecznym ukończeniem budowli trwały do 1814 roku. Między innymi w 1807 roku księżna Izabela Czartoryska postarała się o wyposażenie świątyni w podstawowe sprzęty liturgiczne: krzyż, szafkę na Hostię i mensę kamiennego ołtarza, która miała być przeznaczona do przechowywania relikwii. Monstrancja i szaty liturgiczne zostały przekazane ze skarbca pałacowego, a świeczniki zostały wykonane ze srebra przeznaczonego w tym celu od księżnej. W dniu 24 grudnia 1814 roku Kaplica Pałacowa została otwarta, księżna Izabela Czartoryska otrzymała wtedy od jej architekta klucz do drzwi wejściowych. Kaplica została konsekrowana przez biskupa Wojciecha Józefa Skarszewskiego w 1815 roku. Kaplica została udostępniona także dla mieszkańców Puław, dla których kościół parafialny pod wezwaniem Św. Józefa we Włostowicach znajdował się dość daleko. Na ich prośbę książę Adam Kazimierz Czartoryski w dniu 17 czerwca 1817 roku wykonał zapis pieniężny dla księdza i postarał się o niego u biskupa Wojciecha Skarszewskiego. Pomoc pieniężną ofiarowała również księżna Maria Wirtemberska, natomiast pozostałe koszty mieli pokryć mieszkańcy Puław. Dzięki pozwoleniu biskupa już od 23 grudnia 1819 roku w kaplicy mogły być odprawiane nabożeństwa. W dniu 30 września 1919 roku została erygowana samodzielna parafia w Puławach, a dawna Kaplica Pałacowa stała się kościołem parafialnym[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-10-15].
  2. ↑ O historii dawnej kaplicy książąt Czartoryskich i dziejach parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny od chwili erygowania do roku 1948. parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Puławach. [dostęp 2015-10-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Wniebowzięcia_Najświętszej_Maryi_Panny_w_Puławach&oldid=68328535”