Coniosporium

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Coniosporium
Systematik
Unterabteilung: Echte Schlauchpilze (Pezizomycotina)
Klasse: Dothideomycetes
Unterklasse: Pleosporomycetidae
Ordnung: Coniosporiales
Familie: Coniosporiaceae
Gattung: Coniosporium
Wissenschaftlicher Name der Ordnung
Coniosporiales
Crous, Spatafora, Haridas & Grigoriev
Wissenschaftlicher Name der Familie
Coniosporiaceae
Crous, Spatafora, Haridas & Grigoriev
Wissenschaftlicher Name der Gattung
Coniosporium
Link

Coniosporium ist die einzige Gattung der einzigen Familie Coniosporiaceae der Schlauchpilze, die alleine die Ordnung Coniosporiales bilden.

Merkmale[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Bei den Coniosporiales handelt es sich um Arten, die keine Fruchtkörper ausbilden, es kommt also nur die Nebenfruchtform vor. Es gibt aber fruchtkörperähnliche Strukturen, die Conidiomata. Diese sind als Sporodochien ausgebildet. Diese sind polsterförmig, punktförmig, olivfarben bis schwarz. Das Myzel ist eingebettet. Die Konidienträger erheben sich aus einem Stroma, sie sind größer als die konidienbildende Zelle (Makronematisch), gerade bis gekrümmt, in dichten Haufen, unverzweigt, glatt oder gerunzelt bis warzig. Die konidienbildenden Zellen sind im Verbund, endständig, fast zylindrisch, teilen sich in Bruchstücke. Die Konidien sind in Ketten angeordnet und teilen sich. Sie sind elliptisch bis länglich, birnenförmig bis fast rundlich und sind blass bis dunkelbraun. Sie sind mauerförmig septiert und glatt bis warzig.[1]

Lebensweise[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Die bekannten Arten der Coniosporiales leben saprob auf Boden bis Fels.[1]

Systematik und Taxonomie[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Die Gattung Coniosporium wurde bereits 1809 von Johann Heinrich Friedrich Link erstbeschrieben. 2018 wurde sie noch zu den Hysteriaceae gestellt.[2] 2019 dann incertae sedis innerhalb der Dothideomycetes.[3] 2020 wurde dann die Ordnung beschrieben.[1][4] Sie besteht nur aus der Gattung Coniosporium mit rund 20 Arten[3], ist aber vermutlich polyphyletisch.[1]

Einzelnachweise[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  1. a b c d S. Haridas, R. Albert, M. Binder, J. Bloem, K. LaButti, A. Salamov, B. Andreopoulos, S.E. Baker, K. Barry, G. Bills, B.H. Bluhm, C. Cannon, R. Castanera, D.E. Culley, C. Daum, D. Ezra, J.B. González, B. Henrissat, A. Kuo, C. Liang, A. Lipzen, F. Lutzoni, J. Magnuson, S.J. Mondo, M. Nolan, R.A. Ohm1, J. Pangilinan, H.-J. Park, L. Ramírez, M. Alfaro, H. Sun, A. Tritt, Y. Yoshinaga, L.-H. Zwiers, B.G. Turgeon, S.B. Goodwin, J.W. Spatafora, P.W. Crous, I.V. Grigoriev: 101 Dothideomycetes genomes: A test case for predicting lifestyles and emergence of pathogens. In: Stud. Mycol. Band 96, 2020, S. 141–153, doi:10.1016/j.simyco.2020.01.003 (sciencedirect.com).
  2. Nalin N. Wijayawardene, Kevin D. Hyde, H. Thorsten Lumbsch, Jian Kui Liu, Sajeewa S. N. Maharachchikumbura, Anusha H. Ekanayaka, Qing Tian, Rungtiwa Phookamsak: Outline of Ascomycota: 2017. In: Fungal Diversity. Band 88, 2018, S. 167–263, doi:10.1007/s13225-018-0394-8.
  3. a b Wijayawardene, N. N., K. D. Hyde, L. K. T. Al-Ani, L. Tedersoo, Danny Haelewaters, K. C. Rajeshkumar, R. L. Zhao, A. Aptroot, V Leontyev, D., R. K. Saxena, Y. S. Tokarev, D. Q. Dai, P. M. Letcher, S. L. Stephenson, D. Ertz, H. T. Lumbsch, M. Kukwa, V Issi, I., H. Madrid, A. J. L. Phillips, L. Selbmann, W. P. Pfliegler, E. Horvath, K. Bensch, P. M. Kirk, K. Kolarikova, H. A. Raja, R. Radek, V Papp, B. Dima, J. Ma, E. Malosso, S. Takamatsu, G. Rambold, P. B. Gannibal, D. Triebel, A. K. Gautam, S. Avasthi, S. Suetrong, E. Timdal, S. C. Fryar, G. Delgado, M. Reblova, M. Doilom, S. Dolatabadi, J. Z. Pawlowska, R. A. Humber, R. Kodsueb, I Sanchez-Castro, B. T. Goto, D. K. A. Silva, F. A. de Souza, F. R. Oehl, G. A. da Silva, I. R. Silva, J. Blaszkowski, K. Jobim, L. C. Maia, F. R. Barbosa, P. O. Fiuza, P. K. Divakar, B. D. Shenoy, R. F. Castaneda-Ruiz, S. Somrithipol, A. A. Lateef, S. C. Karunarathna, S. Tibpromma, P. E. Mortimer, D. N. Wanasinghe, R. Phookamsak, J. Xu, Y. Wang, F. Tian, P. Alvarado, D. W. Li, I Kusan, N. Matocec, A. Masic, Z. Tkalcec, S. S. N. Maharachchikumbura, M. Papizadeh, G. Heredia, F. Wartchow, M. Bakhshi, E. Boehm, N. Youssef, V. P. Hustad, J. D. Lawrey, A. L. C. M. A. Santiago, J. D. P. Bezerra, C. M. Souza-Motta, A. L. Firmino, Q. Tian, J. Houbraken, S. Hongsanan, K. Tanaka, A. J. Dissanayake, J. S. Monteiro, H. P. Grossart, A. Suija, G. Weerakoon, J. Etayo, A. Tsurykau, V. Vazquez, P. Mungai, U. Damm, Q. R. Li, H. Zhang, S. Boonmee, Y. Z. Lu, A. G. Becerra, B. Kendrick, F. Q. Brearley, J. Motiejunaite, B. Sharma, R. Khare, S. Gaikwad, D. S. A. Wijesundara, L. Z. Tang, M. Q. He, A. Flakus, P. Rodriguez-Flakus, M. P. Zhurbenko, E. H. C. McKenzie, M. Stadler, D. J. Bhat, J. K. Liu, M. Raza, R. Jeewon, E. S. Nassonova, M. Prieto, R. G. U. Jayalal, M. Erdogdu, A. Yurkov, M. Schnittler, O. N. Shchepin, Y. K. Novozhilov, A. G. S. Silva-Filho, E. Gentekaki, P. Liu, J. C. Cavender, Y. Kang, S. Mohammad, L. F. Zhang, R. F. Xu, Y. M. Li, M. C. Dayarathne, A. H. Ekanayaka, T. C. Wen, C. Y. Deng, O. L. Pereira, S. Navathe, D. L. Hawksworth, X. L. Fan, L. S. Dissanayake, E. Kuhnert, and M. Thines.: Outline of Fungi and Fungus-like Taxa. In: Mycosphere. Band 11, Nr. 1, 2020, S. 1060–1456., doi:10.5943/mycosphere/11/1/8.
  4. Coniosporiales. In: MycoBank. Mycobank, abgerufen am 2. Februar 2022.