Christian Gilow

Christian Gilow (* 15. März 1808 in Treptow; † 30. März 1885 ok dor) weer en plattdüütschen Schriever.

Gilow is 1808 in Treptow boren un weer later Veehdokter in Anklam. In siene fre’e Tied hett Gilow plattdüütsche Böker schreven un in’n Sülvsverlag rutbröcht. Vör allen siene Wöörböker De Diéré, as man to seggt und wat’s seggen un De Planten, as man to seggt und wat’s seggen sünd hier von Bedüden, in de he op över 3700 Sieden de Volksnaams von Planten un Deerten opschreven hett, so as he jem bi siene Arbeid as Veehdokter kennenlehrt harr. Geld hett em dat Böker schrieven nich bröcht, Gilow hett dor jümmer noch tobottert, dat he de Böker rutbringen kunn. Em güng dat vör allen dor üm, dat Weten to bewohren un op Poppeer to bringen, dat annere dor ok wat von hebbt. He sülvs meen: dat kümt ierst na minen dode^[1].

Warken[ännern | Bornkood ännern]

Vörspill tô’r Hochtid. Sülvsverlag, Anklam 1867
De Hochtid. - Anklam : Sülvsverlag, 1868
Leitfaden zur plattdeutschen Sprache, mit besonderer Berücksichtigung der südwestlich-vorpommerschen Mundart. Sülvsverlag, Anklam 1868
De Pulteåbend. Deil 1. Sülvsverlag, Anklam 1868
De Minsch. Sülvsverlag, Anklam 1869
De Pulteåbend. Deil 2. Sülvsverlag, Anklam 1869
De Diéré, as man to seggt und wat’s seggen. Anklam 1871
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Botanisches und niederdeutsches Wörterbuch für Landwirthe, Aerzte, Apotheker, Theologen und Philologen. Deil 1. A bet brackt. Krüger, Anklam 1872
De Diéré, as man to seggt un wat’s seggen. Nachtrag. Anklam 1874
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 2. Bractea bet Endiwje. Krüger, Anklam 1874
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 3. Endlichera - Hörager. Krüger, Anklam 1878
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 4. Ho 'rananas - Mahurabaum. Krüger, Anklam 1878
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 5. Mahurea - Pomeranz. Krüger, Anklam 1878
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 6. Pomeranze - Stiérnschnupp. Krüger, Anklam 1878
De Planten, as man to seggt und wat’s seggen. Deil 7. Stiérnschott - Zythum. Krüger, Anklam 1878
Dat Volk un de Preisters. Besonners insofiérn as weck von beid’ dörch Unleifsåmkeit [...] sich markbor måken. Sülvsverlag, 1882

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Christian Gilow in de PBuB (hoochdüütsch)
Bi’n düütschen Wikiborn gifft dat Originalschriften över dat Thema oder vun den Schriever: Christian Gilow

Footnoten[ännern | Bornkood ännern]

↑ Jahrbuch für niederdeutsche Sprachforschung. 1887, S. 40

[1] Jahrbuch für niederdeutsche Sprachforschung. 1887, S. 40

[1]