Benutzer:Immanuel Giel/Nationalwappen

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Λοπαδοτέμαχος

Austernschneckenlachsmuränen-Essighonigrahmgekröse-Butterdrosselnhasenbraten-Hahnenkammfasanenkälber-. Hirnfeldtaubensiruphering-Lerchentrüffelngefüllte Schüssel

καὶ μὴν Σίσυφον εἰσεῖδον κρατέρ' ἄλγε' ἔχοντα,
λᾶαν βαστάζοντα πελώριον ἀμφοτέρῃσιν.
ἦ τοι ὁ μὲν σκηριπτόμενος χερσίν τε ποσίν τε
λᾶαν ἄνω ὤθεσκε ποτὶ λόφον· ἀλλ' ὅτε μέλλοι
ἄκρον ὑπερβαλέειν, τότ' ἀποστρέψασκε Κραταιΐς·
αὖτις ἔπειτα πέδονδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής.
αὐτὰρ ὅ γ' ἂψ ὤσασκε τιταινόμενος, κατὰ δ' ἱδρὼς
ἔρρεεν ἐκ μελέων, κονίη δ' ἐκ κρατὸς ὀρώρει.
Sisyphos in Wroclaw

Sisyphos wird als der verschlagenste aller Menschen bezeichnet; er verriet die Pläne der Götter.

Sisyphos’ Strafe in der Unterwelt bestand darin, einen Felsblock einen steilen Hang hinaufzurollen. Immer kurz bevor er das Ende des Hangs erreichte, entglitt ihm der Stein, und er musste wieder von vorne anfangen. Heute nennt man deshalb Aufgaben, die trotz großer Mühen so gut wie nie erledigt sein werden, Sisyphosarbeit.

„Und weiter sah ich den Sisyphos in gewaltigen Schmerzen: wie er mit beiden Armen einen Felsblock, einen ungeheuren, fortschaffen wollte. Ja, und mit Händen und Füßen stemmend, stieß er den Block hinauf auf einen Hügel. Doch wenn er ihn über die Kuppe werfen wollte, so drehte ihn das Übergewicht zurück: von neuem rollte dann der Block, der schamlose, ins Feld hinunter. Er aber stieß ihn immer wieder zurück, sich anspannend, und es rann der Schweiß ihm von den Gliedern, und der Staub erhob sich über sein Haupt hinaus.“

Homer: Odyssee 11. Gesang, 593–600. Übersetzung Wolfgang Schadewaldt


ἄδακρυς πόλεμος
Ἀετὸς μυίας οὐ θηρεύει.
Ἀκίνητα κινεῖς.
Ἁμαρτεῖν οὐκ ἔνεστι δὶς ἐν πολέμῳ.
Ἀνδρὶ σοφῶι πᾶσα γῆ βατή.
Ἄνθρωπος ἀνθρώπῳ δαιμόνιον.
ἀνέμους γεωργεῖν
βοῦς ἕβδομος
Βοιώτια αἰνίγματα.
γέλως Ἰωνικός.
Γλυκὺς ἀπείρων πόλεμος.
Γόργειον βλέπει.
Δαιδάλου ποίημα
Δέκα τοῦ ὀβολοῦ
Δὶς καὶ τρὶς τὸ καλὸν, τὸ δὲ κακὸν οὐδ᾽ ἅπαξ.
Δὶς παῖδες οἱ γέροντες.
Εἷς ἀνὴρ οὐ πάνθ᾽ ὁρᾶι.
Εἰς ὕδωρ γράφεις τὸν ἔρωτα.
Εἷς θεὸς καὶ πολλοὶ φίλοι.
εἰς ὕδωρ γράφειν
Ἐμπεδοκλέους ἔχθρα
Ἐν τοῖς τόποις τυφλῶν Λάμων βασιλεύει.
Ἐξ ἑνὸς πάνθ᾽ ὁρᾶιν
Εὕρηκα ὃ οὐκ ἐζήτουν.
ἐφημέρου ζωή
Ἔχομεν σύμμαχον θεὸν Ἥφαιστον.
Ζῶμεν οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ᾽ ὡς δυνάμεθα.
Ἡράκλειος ψώρα
Ἡρακλῆς καὶ πίθηκος
Θεῶν ἀγορά
Θυμὸς ἔσχατον γηράσκει.
Ἰαλέμου ψυχρότερος.
Ἱππου μὲν ἀρετὴν ἐν πολέμῳ, φίλου δὲ πίστιν ἐν ἀτυχίαι κρίνομεν.
κροκοδείλου δάκρυα
Λάβωμεν τὴν Ἀσίαν ἐν τῇ Εὐρώπῃ.
Λύκου πτερὰ ζητεῖς.
Μὴ ὢν Σύρος, μὴ σύριζε.
Μίδου χρήματα
μνήμην καμήλου
μνησικακία καμήλου
Νοῦς οὐ παρὰ Κενθαύροις.
Οἶνος καὶ παῖδες ἀληθεῖς.
Ὅμοιος ὁμοίῳ - ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει
Ῥόδον παρελθὼν μηκέτι ζήτει πάλιν.
Ῥήματα ἀντί ἀλφίτων
σηρικον ὑφασμα νημα Γράμματα Σηρικα
Σαρδαναπάλου βίος
Σικελικὴ τράπεζα
Σκιὰ ἀντὶ τοῦ σώματος.
Σκυθῶν ἐρημία
Συρακουσίων τράπεζα
Σίδηρον πλεῖν διδάσκεις.
Σῦκον αἰτεῖς.
Συρακουσίων τράπεζα
Σύροι πρὸς Φοίνικας
Σὺ ἐν σεαυτῶι τὰ φάρμακα ἔχεις.
Συβαρίται διὰ πλατείας
Σύμβουλός ἐστιν ὁ χρόνος τῶν πραγμάτων.
Σὺν Ἀθηνᾶι καὶ χεῖρας κίνει.
Σφενδόνη Γύγου
Τείχη Σεμυράμιδος.
Τείχη Ἱεριχούντια.
Τὰ Ταντάλου τάλαντα.
Τεττάρων ὀβολῶν ἄξιος.
Τὴν Χάρυβδιν ἐκφυγὼν, τῆι Σκύληι περιέπεσον.
Ἔφυγον κακὸν εὗρον ἄμεινον.
Τιθωνοῦ γῆρας.
Τί πρὸς τὸν Ἑρμῆν.
Τοῦ Κροίσου παιδὸς σιγηλότερος.
Τὸ Ἱππάρχου τειχίον.
Τοῦ Δίος τὸν σάνδαλον.
Τραγικὸς πίθηκος.
Τρὶς ἓξ ἢ τρεῖς κυβοί.
Τυφλὸν ὄνειρον
Ὕβρις ὕβριν ἔτικτε καὶ ψόγος ψόγον.
Ὑγρὰ νύξ
Ὑπὲρ τὸν κατάλογον.
Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος.
Ὑπὲρ ὄνου σκιᾶς.
Φύσει γὰρ ἐχθρὸν τὸ δοῦλον τοῖς δεσπόταις.
Φώκου ἔρανος
Χαλεπὸν τὸ ἑαυτὸν γνῶναι, ἀλλὰ μακάριον• ζῆ γὰρ κατὰ φύσιν.
Χαῖρ᾽ ὦ φίλον φῶς.
Χρὴ μὴ τὸ κακὸν διὰ κακὸν ἀμύνασθαι.
Ὦ παῖ, σιώπα, πόλλ᾽ ἔχει σιωπὴ καλά.
Ὡς παῖδα φιλοῦσιν ἐρασταί.
Ὡς τοῦ Φινέως τὸν βίον.
Ὥσπερ ἑωλοκρασίαν μου καταχέεις.
Ὠτίων πιστότεροι ὀφθαλμοί.