Hrodgaud
Erscheinungsbild
Hrodgaud (auch Hruodgaud, Rodgaud; † 776) war von 774 bis 776 der letzte langobardische dux (Herzog) von Friaul. Mit seinem Tod erlosch das Herzogtum Friaul und wurde eine Markgrafschaft des Karolingerreichs.
Hrodgaud wurde 774 von Karl dem Großen, der Desiderius, den letzten König des Langobardenreiches besiegt und den Titel Rex Langobardorum (König der Langobarden) angenommen hatte, als Herzog von Friaul eingesetzt.
Hrodgaud beanspruchte 776 die langobardische Krone für sich. Mehrere Städte, darunter Treviso unter seinem Schwiegervater Stabilinius,[1] schlossen sich ihm an. Er wurde aber von Karl, der in Eilmärschen nach Italien kam, besiegt und getötet.
Quellen
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]- Annales regni Francorum zu den Jahren 775 und 776: „Tunc audiens, quod Hrodgaudus Langobardus fraudavit fidem suam et omnia sacramenta rumpens et voluit Italiam rebellare, tunc illis in partibus cum aliquibus Francis domnus Carolus rex iter peragens.“ und „Tunc domnus Carolus rex Italiam ingressus est partibus Foroiulensium pergens. Hrodgaudus occisus est, et supradictus domnus Carolus rex ad Tarvisium civitatem pascha celebravit, et captas civitates Foroiulem, Tarvisium cum reliquis civitatibus, quae rebellatae fuerant; et disposuit omnes per Francos et iterum cum prosperitate et victoria reversus est in Franciam.“
- Einhard, Vita Caroli Magni (Das Leben Karl des Großen): „Hruodgausum Foroiuliani ducatus praefectum res novas molientem opprimeret totamque Italiam suae ditioni subiugaret subactaeque filium suum Pippinum regem inponeret. Italiam intranti quam difficilis Alpium transitus fuerit, quantoque Francorum labore invia montium iuga et eminentes in caelum scopuli atque asperae cautes superatae sint, hoc loco describerem, nisi vitae illius modum potius quam bellorum, quae gessit, eventus memoriae mandare praesenti opere animo esset propositum. Finis tamen huius belli fuit subacta Italia et rex Desiderius perpetuo exilio deportatus et filius eius Adalgisus Italia pulsus et res a Langobardorum regibus ereptae Hadriano Romanae ecclesiae rectori restitutae.“
Literatur
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]- Davide Zaupa: Carlo Magno e Rotgaudo nella battaglia della Livenza, laurea magistrale, Università Ca’ Foscari, Venedig 2021. (online)
Anmerkungen
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]- ↑ Ludo Moritz Hartmann: Geschichte Italiens im Mittelalter, Bd. II, Teil 2, Perthes, Gotha 1903, S. 283 (Digitalisat, PDF).
Weblinks
[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]- Annales regni Francorum Internet Medieval Sourcebook
- Vita Caroli Magni, Internet Medieval Sourcebook
- Einhard: The Life of Charlemagne (ins Englische übersetzt von Samuel Epes Turner, Harper & Brothers, New York 1880)
| Vorgänger | Amt | Nachfolger |
|---|---|---|
| Petrus | Herzog von Friaul 774–776 | — |
| Personendaten | |
|---|---|
| NAME | Hrodgaud |
| ALTERNATIVNAMEN | Hruodgaud; Rodgaud |
| KURZBESCHREIBUNG | Herzog von Friaul (774–776) |
| GEBURTSDATUM | 8. Jahrhundert |
| STERBEDATUM | 776 |