Pałac Potockich w Lublinie

Pałac Potockich
	nr rej. A/236 z 28.02.1967
	; Widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Lublin
Adres	Staszica 3
Rozpoczęcie budowy	1719
Ukończenie budowy	1734
Ważniejsze przebudowy	XIX w.
Pierwszy właściciel	Jerzy Potocki
Kolejni właściciele	Eustachy Potocki, Jan Nepomucen Potocki, Skarb Państwa, KUL, m. Lublin
	Położenie na mapie Lublina Pałac Potockich
	Położenie na mapie Polski Pałac Potockich
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Pałac Potockich
	51°14′58,3″N 22°33′47,6″E/51,249528 22,563222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Potockich – pałac w Lublinie wzniesiony pomiędzy latami 1719 a 1734 dla Jerzego Potockiego. W 1790 roku pałac przeszedł w ręce skarbu państwa, obecnie jest własnością prywatnego inwestora.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałac wzniesiony został pomiędzy latami 1719 a 1734 dla Jerzego Potockiego, a następnie rozbudowany przez jego syna Eustachego. O tym, jak urządzony był pałac w końcu XVIII wieku, mówi zachowany (w Bibliotece im. H. Łopacińskiego) jego inwentarz z 1783 r. W okresie, z którego pochodzi inwentarz, Potoccy herbu Pilawa nie mieszkali już w Lublinie, gdyż około 1750 r. Eustachy Potocki przystąpił do budowy dla siebie rezydencji w Radzyniu Podlaskim według planów Jakuba Fontany.

Reprezentacyjny, piętrowy korpus środkowy i dwa boczne, parterowe skrzydła gospodarcze nadały obiektowi kształt podkowy, wewnątrz której urządzono ogród w stylu włoskim. W ostatnich latach XVIII wieku Potoccy ofiarowali pałac Rzeczypospolitej i wówczas przeznaczono go na siedzibę sądów ziemskich.

Początkowo mieściły się w nim koszary kawalerii narodowej, a po III rozbiorze Polski urządzono tu więzienie. Pałac pozbawiono wszelkich zdobień, a skrzydła boczne podwyższono o jedną kondygnację. Kiedy w 1826 roku więzienie przeniesiono na Zamek, pałac zajęła policja i wojsko rosyjskie.

W okresie międzywojennym mieściła się tu Policja Państwowa, a później - do 1981 roku - Milicja Obywatelska. Od 1984 do 2016 należał do KUL^[1].