Josep Maria de Casacuberta

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Josep Maria de Casacuberta (* 4. Oktober 1897 in Barcelona; † 1985 ebenda) war ein spanischer Romanist, Katalanist und Verleger.

Leben und Werk[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Casacuberta studierte in Barcelona Jura und Philologie. Er gründete 1924 den wissenschaftlichen Verlag "Editorial Barcino", der sich durch Klassikerausgaben einen Namen machte, und das von Joan Coromines weitergeführte Onomasticon Cataloniae (8 Bde., Barcelona 1989–1997).

Casacuberta war Mitglied des Institut d’Estudis Catalans und der Reial Acadèmia de Bones Lletres de Barcelona.

Das Museu d'Història de Catalunya veranstaltete Ende 2005 eine Ausstellung „Clàssics i més. L'editorial Barcino i Josep Maria de Casacuberta“.

Werke[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  • (Hrsg.) Bernat Metge, Lo somni, Barcelona 1924
  • Excursions i sojorns de Jacint Verdaguer a les contrades pirinenques, Barcelona 1953
  • Lo verdader català. Primer òrgan periodístic de la Renaixença (1843), Barcelona 1956
  • (Hrsg. mit Joan Torrent i Fàbregas) Epistolari de Jacint Verdaguer, 11 Bde., Barcelona 1959–1993
  • Estudis sobre Verdaguer, hrsg. von Ricard Torrents, Barcelona 1986

Literatur[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  • Homenatge a Josep M. de Casacuberta, 2 Bde., Montserrat 1980–1981 (darin : Albert Manent, Josep Maria de Casacuberta i l'editorial Barcino)
  • Epistolari Joan Coromines & Josep Maria de Casacuberta, hrsg. von Josep Ferrer und Joan Pujades, Barcelona 2005
  • Homenatge a Josep Maria de Casacuberta i Roger (1897–1985) (Institut d'Estudis Catalans, 25 de gener de 2011), in: Estudis Romànics 34, 2012

Weblinks[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]