Valentí Serra de Manresa

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Dies ist eine alte Version dieser Seite, zuletzt bearbeitet am 7. September 2016 um 16:06 Uhr durch Janui (Diskussion | Beiträge) (Fehlende Vorlage ersetzt). Sie kann sich erheblich von der aktuellen Version unterscheiden.
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Datei:Valentí Serra de Manresa.jpg
Frater Valentí Serra de Manresa
Deckblatt der Bibliographie von Frater Valentí Serra de Manresa
Datei:Fra Valentí Serra de Manresa.jpg
Hier wird Frater Valentí Serra de Manresa von Heilpflanzen umgeben

Valentí Serra i Fornell (* 1959 in Manresa, Bages) ist ein katalanischer Kapuziner und Priester. Sein Ordensname ist Valentí Serra de Manresa.

Biographie

Er wuchs in einer traditionellen katalanischen Familie von Bauern und Farmern auf. 1980 wurde er Kapuziner und legte am 30. Oktober 1982 die Gelübde ab. Nach der theologischen Ausbildung wurde er am 31. Mai 1987 im Kapuzinerkloster von Arenys de Mar zum Priester geweiht. Dann ist er zum Kapuzinerkloster von Sarrià gegangen, wo er heutzutage wohnt. 1995 wurde er Doktor der Geschichte an der Universität Barcelona.

Er ist wissenschaftlicher Partner der Theologiefakultät von Katalonien (2007) und Mitglied des Lehrkörpers der Universität Barcelona (1997). Seit 1987 kümmert er sich um das Archiv der Kapuziner, und er ist Direktor der Bibliothek der spanischen Kapuziner. Er ist Korrespondent in Barcelona der Revue d'Histoire Ecclésiastique (Zeitschrift von Kirchengeschichte) (Université catholique de Louvain) und Mitglied der Redaktion der Zeitschrift Analecta Sacra Tarraconensia (Balmesiana). Er ist auch Herausgeber des Índice Histórico Español (spanisches geschichtliches Verzeichnis), einer Zeitschrift über bibliographische Kritik, die 1953 von Jaume Vicens Vives gegründet wurde und die vom „Centro de Estudios Históricos Internacionales“ (Zentrum von geschichtlichen internationalen Forschungen) veröffentlicht wird. Er arbeitet regelmäßig mit der Wochenzeitschrift Catalunya Cristiana (christliches Katalonien) zusammen. Er führt die wöchentliche Sendung „Remeis de Frare“ (Heilmittel vom Ordensbruder) in Ràdio Estel durch, die sich mit der traditionellen Heilpflanzenkunde in Katalonien befasst. Seit 2015 nimmt er an der Ausfertigung von dem Kalender vom Frater Ramon, Eremit der Pyrenäen teil, der sehr populär in Katalonien ist.[1]

Forschungsaktivität

Als kritischer Historiker hat er u.a. über die folgenden Themen gearbeitet: Die institutionelle Geschichte der Kapuziner von Katalonien vom Anfang des Hauses Bourbon in Spanien (1700) bis zum Ausbruch des spanischen Bürgerkriegs (1936), die Klarissen der Kapuziner seit ihrer Gründung in Katalonien (1599) bis zum Ende des spanischen Bürgerkriegs (1939), die Entwicklung der franziskanischen Laien, die mit den Kapuzinern verbunden sind, von 1883 bis 1957 und die Geschichte der Überseemissionare der katalanischen Kapuziner (1680–1989). Diese Forschungen erschienen in neun Bänden der Col·lectània Sant Pacià (Pacian von Barcelona-Reihe) der Theologiefakultät von Katalonien. Derzeit untersucht er den Anteil der katalanischen Kapuziner an der katalanischen religiösen Volkstradition: die Darstellungen der Geburt Christi und die Volksgebete; die Speisen der Klöster[2] und die Heilpflanzen[3]; die Gartenbaukunst der Ordensbrüder.[4]

Seine Monographien, Beiträge für Sammelpublikationen, Vorworte, wissenschaftliche und populäre Artikel und Kongressvorträge zwischen 1982 und 2007 sind in der Bibliografia de fra Valentí Serra de Manresa, OFMCap. (anys 1982–2007). Noces d'argent (katalanisch) (Bibliographie von Valentí Serra de Manresa, OFMCap. (1982–2007). Silberne Hochzeit) von Dr. Joan Ferrer i Costa und Núria Ferret i Canale O.Virg. (Barcelona 2007) gelistet.

Wichtigste Werke

  • Els caputxins de Catalunya, de l'adveniment borbònic a la invasió napoleònica: vida quotidiana i institucional, actituds, mentalitat, cultura (1700–1814), Barcelona, 1996. (katalanisch)
  • Els framenors caputxins a la Catalunya del segle XIX. Represa conventual, exclaustracions i restauració (1814–1900), Barcelona, 1998. (katalanisch)
  • La Província de framenors caputxins de Catalunya: de la restauració provincial a l'esclat de la guerra civil (1900–1936), Barcelona, 2000. (katalanisch)
  • Les clarisses-caputxines a Catalunya i Mallorca: de la fundació a la guerra civil (1599–1939), Barcelona, 2002. (katalanisch)
  • El Terç Orde dels Caputxins. Aportacions del laïcat franciscà a la història contemporània de Catalunya (1883–1957), Barcelona, 2004. (katalanisch)
  • Tres segles de vida missionera: la projecció pastoral „ad gentes“ dels framenors caputxins de Catalunya (1680–1989), Barcelona, 2006. (katalanisch)
  • El cardenal Vives i l'Església del seu temps, Museu-Arxiu Vives i Tutó, Sant Andreu de Llavaneres, 2007. (katalanisch)
  • Aportació dels framenors caputxins a la cultura catalana: des de la fundació a la guerra civil (1578–1936), Barcelona, Facultat de Teologia de Catalunya, 2008 (Col·lectània Sant Pacià, 92). (katalanisch)
  • Els caputxins i el pessebre, Barcelona, El Bou i la Mula, 2009. (katalanisch)
  • Cuina caputxina. Les pitances dels frares, Barcelona, Ed. Mediterrània, 2010. (katalanisch)
  • Pompeia. Orígens històrics d'un projecte agosarat, Barcelona, Ed. Mediterrània, 2010. (katalanisch)
  • El caputxí Joaquim M. de Llavaneres (1852–1923). Semblança biogràfica i projecció internacional, Sant Andreu de Llavaneres, Museu-Arxiu Vives i Tutó, 2011. (katalanisch)
  • Els caputxins i les herbes remeieres, Barcelona, Ed. Mediterrània 2011. (katalanisch)
  • La predicació dels framenors caputxins: des de l'arribada a Catalunya al concili Vaticà II (1578–1965), Barcelona, Facultat de Teologia de Catalunya, 2012(Col·lectània Sant Pacià, 100). (katalanisch)
  • Pócimas de capuchino. Hierbas y recetas conventuales, Barcelona, Editorial Mediterrània, 2013. (spanisch)
  • Hortalisses i flors remeieres. Les herbes santes dels caputxins, Barcelona, Editorial Mediterrània, 2014. (katalanisch)
  • Els frares caputxins de Catalunya: de la Segona República a la postguerra (1931–1942), Barcelona, Facultat de Teologia de Catalunya, 2014. (katalanisch)
  • La parròquia de Sant Joan de la Creu. L’acció pastoral dels caputxins al barri del Peu del Funicular de Vallvidrera (Barcelona, 1950–2015). Bilder von Joan Devesa. Prolog von Conrad J. Martí. Barcelona, Editorial Mediterrània, 2015. (katalanisch)
  • Cocinar en tiempos de crisis. Recetas frailunas y guisados populares. (Colección El Ermitaño, 1), Barcelona, Edicions Morera, 2015. (spanisch)
  • Cuinar en temps de crisi. Receptes de frare i guisats populars. (Col·lecció l’Ermità, 1), Barcelona, Edicions Morera, 2015. (katalanisch)[5]
  • La huerta de San Francisco. Horticultura y floricultura capuchina, Barcelona, Editorial Mediterrània. 2016. (spanisch)
  • Tornar als remeis de sempre. Pocions, ungüents i herbes medicinals. Barcelona, l'Ermità-Edicions Morera, 2016. (katalanisch)
In Vorbereitung
  • Plantas para curar. Horticultura y terapéutica capuchinas. Barcelona, Editorial Mediterrània. (spanisch)

Weblinks

Commons: Valentí Serra de Manresa – Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien

Allgemein

Biographisch

Forschung

Volkskultur

Heilpflanzen

Einzelnachweise

  1. Diese ist die Webseite: http://www.calendariermita.cat/ (katalanisch)
  2. „Cuina caputxina. Les pitances dels frares“ (katalanisch) (Kochkunst der Kapuziner. Die Speisen des Klosterbruders), Ein Buch von Valentí Serra in der Sendung Els Matins (die Morgen) von TV3
  3. „Un caputxí de Sarrià recull els secrets de les herbes remeieres“ (katalanisch) (Ein Kapuziner von Sarrià sammelt die Geheimnisse der Heilpflanzen) in El Punt Avui
  4. Antonio Cerrillo: „Hortelanos en la ciudad“ (Gärtner in der Stadt, spanisch; vom 20. April 2014) in La Vanguardia.
  5. Rezension in http://www.vilaweb.cat (katalanisch).