Benutzer:Shi Annan/Ilioupoli

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Dieser Artikel (Ilioupoli) ist im Entstehen begriffen und noch nicht Bestandteil der freien Enzyklopädie Wikipedia.
Wenn du dies liest:
  • Der Text kann teilweise in einer Fremdsprache verfasst, unvollständig sein oder noch ungeprüfte Aussagen enthalten.
  • Wenn du Fragen zum Thema hast, nimm am besten Kontakt mit dem Autor Shi Annan auf.
Wenn du diesen Artikel überarbeitest:
  • Bitte denke daran, die Angaben im Artikel durch geeignete Quellen zu belegen und zu prüfen, ob er auch anderweitig den Richtlinien der Wikipedia entspricht (siehe Wikipedia:Artikel).
  • Nach erfolgter Übersetzung kannst du diese Vorlage entfernen und den Artikel in den Artikelnamensraum verschieben. Die entstehende Weiterleitung kannst du schnelllöschen lassen.
  • Importe inaktiver Accounts, die länger als drei Monate völlig unbearbeitet sind, werden gelöscht.
Vorlage:Importartikel/Wartung-2021-07
Ilioupoli
Δήμος Ηλιούπολης (Ηλιούπολη)
Shi Annan/Ilioupoli (Griechenland)
Shi Annan/Ilioupoli (Griechenland)
Basisdaten
Staat: Griechenland Griechenland
Region: Attika
Regionalbezirk: Athen-Zentrum
Geographische Koordinaten: 37° 56′ N, 23° 45′ OKoordinaten: 37° 56′ N, 23° 45′ O
Fläche: 12,724
Einwohner: 78.153 (2011)
Bevölkerungsdichte:
Gemeindelogo:
Gemeindelogo von Ilioupoli
Gemeindelogo von Ilioupoli
Sitz:
LAU-1-Code-Nr.:
Gemeindebezirke: keine
Lokale Selbstverwaltung: keine
Lage in der Region Attika
Datei:2011 Dimos Ilioupolis.png
Datei:2011 Dimos Ilioupolis.png

Ilioupoli (griechisch Ηλιούπολη) ist eine Satellitenstadt im süd-östlichen Teil der Tiefebene von Athen. Sie liegt am süd-östlichen Fuß des Hymettos auf 210 m ü.N.N. und bildet eine der Städte des Regionalbezirks 'Athen-Zentrum' und ist Teil der "Hauptstadt-Konsolidierung"[1] von Athen. Iliοupoli hat eine Ausdehnung von ca. 12.700 Ar. Davon entfallen 5700 auf Wälder und 7000 auf überbaute Flächen (Plätze, Gebäude, Straßen etc.). Die mittlere Höhe liegt bei 150 m ü.NN. Laut der Bevölkerungszählung von 2011 lebten ca. 78.153 Personen in Ilioupoli. Demnach steht sie auf der Größen-Rangliste auf Platz 280 unter den Städten des Landes. Das Gebiet zeichnete sich bis vor kurzem durch bescheidene Gebäude aus, zumal sich in geringem Abstand der Flughafen Athen-Ellinikon befand und daher Bauwerke mit mehr als zwei Stockwerken verboten waren. Mit der Verlegung des Flughafens nach Spata wurde diese Bestimmung abgeschafft. Und in den letzten Jahren lässt siche eine lebhafte Bautätigkeit feststellen. Nun zeichnet sich das Gebiet durch Grünanlagen vor allem im Zentrum und im Osten aus.

Verwaltungseinheiten[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Ilioupoli untergliedert sich in die folgenden Verwaltungeinheiten:

  1. Agia Marina (Αγία Μαρίνα)
  2. Agia Mavra (Αγία Μαύρα)
  3. Agia Paraskevi (Αγία Παρασκευή)
  4. Agios Konstantinos (Άγιος Κωνσταντίνος)
  5. Ano Iloupoli (Άνω Ηλιούπολη)
  6. Astynomika - Panorama (Αστυνομικά - Πανόραμα)
  7. Kato Ilioupoli (Κάτω Ηλιούπολη)
  8. Zentrum (Κέντρο)
  9. Nisaki (Νησάκι)
  10. Typographika (Τυπογραφικά)
  11. Chalikaki (Χαλικάκι)

Ilioupolis zeichnet sich durch eine große Anzahl öffentlicher Plätze aus. Unter anderem:

  • Anapsiktirio "Demetrios Kintis"
  • Plateia Iroon (Iroon Square)
  • Koimisi tis Theotokou Church
  • Kentriki Plateia (Central Square)
  • Plateia Kanaria (Kanaria Square)

Diese sind um 5 konzentrische bzw. Ovale Straßenabschnitte angeordnet.

Geschichte[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Im Altertum war die Stadt als Euonymos griechisch Δήμος Ευωνύμου bekannt. Die Stadt bezog ihren Namen auf Euonymos, einen Sohn von Uranos und Gaia. Sie gehört zu den hundert Städten des antiken Athen, die als Staat insgesamt das heutige Attika mit Ausnahme des Gebietes um Μegara einnahmen. Archäologische Ausgrabungen bestätigten das Vorhandensein Mykenischer Siedlungen im Gebiet des heutigen Agios Nikolaos und an anderen Stellen. Unter der Plateia Nikitara wurden Grabfunde, Tonscherben aus dem 4. Jh. v. Chr., sowie altchristliche Überbleibsel geborgen. In der Umgebung wurden auch Münzen, Stoffe und Geschosse entdeckt, die aus der Zeit des Chremonideischen Krieges (267-261 v.Chr) stammten, sowie Funde aus der Zeit der Makedonischen Herrschaft, der Ptolemäer und Seleukiden.

Im Verlauf der Jahrhunderte verband sich die Stadt immer mehr mit Athen. Dann begann ein langanhaltender Verfallsprozess, die Gemeinde verödete und immer wieder wurden die übriggebliebenen Einwohner Opfer von Überfällen fremder Mächte: Byzantiner, Franken, Katalanen, Venetianer und Türken lösten sich nacheinander ab. Herrscher in osmanischer Zeit war Kara Ali (Καρρά Αλή), der als Zeichen seiner Herrschaft den Teil der Stadt nach sich selbst benannte, in dem sein Herrenhaus stand. 1830 verkauften die damaligen türkischen Eigentümer das Tsifliki Kara (τσιφλίκι Καρά) an Nikolaos Kapetanakis (Νικόλαο Καπετανάκη) und Gaetano Moralia (Γαετάνο Μοράλια). Im Kaufvertrag (χοτζέτια)[2] heißt es, dass das Tsifliki Kara zusätzlich zu den Winterweiden und Feldern (4 ζευγάρια βόδια σε μια περίοδο σποράς) "4 zevgaria (4 ζευγάρια) umfasst. Es erstreckte sich von den Besitzungen des Petraki-Klosters im Norden bis zum Tsifliki Moustafa Bei (Τσιφλίκι Μουσταφά Μπέη) μέχρι τη θέση Γύρισμα, und im Westen von der alten Allee Vouliagmenis (Βουλιαγμένης) bis zum Berg Hymettos, wo es an das Gebiet Koursaladon (Κουρσαλάδων, das heutige Koropi) grenzt. Von da an wechselte das Tsifliki Kara öfters den Besitzer (W.Bell, C.H.Bracebridge, Ι.Σωτηριάδης, Ι.Σκουζέ, Μ.Σκουφής) und kam 1922 an Alexios Nastos (Αλέξιο Νάστο), ο οποίος ισχυρίστηκε ότι το κτήμα που αγόρασε είχε τεράστια έκταση και περιελάμβανε όλο το σημερινό Δήμο Ηλιούπολης και το δασικό χώρο του Υμηττού μέχρι την κορυφή του όρους, το μεγαλύτερο τμήμα του σημερινού Δήμου Αργυρούπολης, καθώς και ένα μικρό τμήμα του σημερινού Δήμου Αλίμου.

Die ersten, die dort aufgenommen wurden, waren Flüchtlinge aus Kleinasien 1923. Το τωρινό όνομά του ο Δήμος το οφείλει στους πρώτους επιχειρηματίες ιδιώτες που δημιούργησαν αυτό το σύγχρονο προάστιο οι οποίοι ήταν Αιγύπτιοι και ειδικά στον Δρανδάκη (γόνο κρητικής οικογένειας από το Ρέθυμνο, που σπούδασε στην Ηλιούπολη του Καΐρου), ο οποίος με την εταιρία "Ελληνική Εταιρία Αστικών και Αγροτικών Συνοικισμών - Δρανδάκης Πάγκαλος και Σια" αγόρασε από τον Νάστο 1.030 στρέμματα τα οποία και οικοπεδοποίησε, ενώ έδωσε στο καινούριο προάστιο το όνομα της αρχαίας αιγυπτιακής πόλης Ηλιούπολης (Πι-Ρα το αιγυπτιακό της όνομα, πόλη του θεού Ρα, Θεού του ήλιου). Έτσι, το 1924, εκπονήθηκε το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο σύμφωνα με το οποίο κτίστηκε σιγά-σιγά ο σύγχρονος οικισμός. Περιέργως όμως οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν ήταν κυρίως Λευκαδίτες. Αρχικά κατασκευάστηκαν κυρίως εξοχικές κατοικίες μεγαλοαστών με κήπους και ανεμόμυλους. Η περιοχή "Λόφος Γερμανού" ονομάστηκε από την οικία ενός Γερμανού που υπήρχε εκεί προπολεμικά.

Το 1927 αγοράστηκαν δύο λεωφορεία τα οποία άρχισαν δρομολόγια καθημερινά για την εξυπηρέτηση των απασχολουμένων με τα έργα, των κατοίκων και των επισκεπτών-αγοραστών οικοπέδων.

Με νομοθετικό διάταγμα στις 16-10-1928, η Ηλιούπολη, που απαριθμούσε περί τους 600 μόνιμους κατοίκους, έγινε κοινότητα, με πρώτο κοινοτάρχη το βιομήχανο Θεόδωρο Παλαμίδα. Μέχρι τότε αποτελούσε περιοχή του Αγίου Δημητρίου (Μπραχαμίου). Γύρω στο 1930 η Ηλιούπολη οργανώθηκε καλύτερα ως κοινότητα και άρχισε να αναπτύσσεται. Τότε δεν υπερέβαινε τους 1400-1500 κατοίκους.

Bis 1945 trugen die Straßen keine Namen, bis Präsident Panos Konstantinidis (Πάνος Κωνσταντινίδης) dafür sorgte, dass Straßennamen vergeben wurden, in Anlehnung an byzantinische und historische Namen wie "Vrachostratia" (βραχοστράτια).

Ο ηλεκτροφωτισμός τα πρώτα χρόνια καλύφθηκε από ιδιωτική επιχείρηση. Τα εγκαίνια του ηλεκτροφωτισμού έγιναν την Τρίτη, 5 Αυγούστου 1948. Την περίοδο εκείνη, δεν υπήρχε νερό στα σπίτια. Υπήρχαν όμως πολλά τρεχούμενα νερά, ρέματα (με σημαντικότερα τους 2-3 κλάδους του ρέματος της Πικροδάφνης), πηγές και μια δεξαμενή ψηλά στην πλαγιά του βουνού που τροφοδοτούσε τον πληθυσμό μέρα παρά μέρα. Επίσης υπήρχε και ένας νερόμυλος κοντά στη λεωφόρο Πρωτόπαππα.

1964 wurde Ilioupoli zur Stadt erhoben, ενώ κατά τη χρονική περίοδο 1967-1974 αποχαρακτηρίστηκε μεγάλη συνορεύουσα δασική έκταση που απετέλεσε τον οικισμό "Αστυνομικά", με καταφανή παραβίαση της τότε οικιστικής ανάπτυξης, γεγονός που επαναλήφθηκε αργότερα και σε άλλους νοτιότερους δήμους π.χ. Γλυφάδας, Βάρης κ.λπ.

Erziehung[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Ilioupoli besitzt 24 Kindergärten, 23 Grundschulen, 9 Gymnasien, 8 Lykia, und 8 Sportzentren.

Umgebung[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Geomorphologische Eigenschaften[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Das Gebiet von Ilioupoli zeichnet sich durch besonders viele Hanglagen aus. Die durchschnittliche Höhe der Stadt liegt bei 150 m.

Ο οικισμός έχει αναπτυχθεί στις ηπιότερες κλίσεις εδάφους φτάνοντας ουσιαστικά μέχρι τις βουνοπλαγιές του όρους Υμηττού. Εξαίρεση αποτελεί το ανατολικό τμήμα της περιοχής των Αστυνομικών που βρίσκεται σε κλίσεις 15% και άνω, οι οποίες είναι ιδιαίτερα μεγάλες.

Υδρολογικά στοιχεία - Επιφανειακά νερά - Υδάτινοι πόροι[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Στην έκταση του Δήμου Ηλιούπολης δεν υπάρχουν εσωτερικά ύδατα (ποτάμια μόνιμης ροής ή λίμνες). Σημαντικός φυσικός πόρος της περιοχής είναι η νοτιοδυτική πλευρά του δάσους του Υμηττού που προσφέρεται για περιπάτους και αναψυχή. Επίσης σημαντικοί φυσικοί πόροι της περιοχής είναι, το Ρέμα Πικροδάφνης, ένα από τα μεγαλύτερα εναπομείναντα ρέματα του Λεκανοπεδίου, καθώς και το σπήλαιο μεγάλης φυσικής σημασίας που βρίσκεται κοντά στην διασταύρωση των οδών Ειρήνης και Αμαλίας, το οποίο όμως πρέπει να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί.

Το ρέμα της Πικροδάφνης, διασχίζει τους δήμους Ηλιούπολης, Αγίου Δημητρίου, Παλαιού Φαλήρου, Αλίμου και εκβάλλει στον κόλπο του Σαρωνικού. Χαρακτηρίστηκε ως "χώρος ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος", με την απόφαση 9173/1642/1983 του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Παλαιότερα, περί το 2000, η Νομαρχία Αθηνών ξεκίνησε εργασίες για την διευθέτηση της κοίτης του ρέματος με ανοιχτό πετρόχτιστο αγωγό. Το έργο διακόπηκε προσωρινά από το Σ.τ.Ε. μετά από προσφυγή των κατοίκων, διότι η διευθέτηση αυτού του είδους θα είχε ως συνέπεια την αλλοίωση του μικροκλίματος της περιοχής, την καταστροφή των καταφυγίων των σημαντικών πληθυσμών πουλιών και των 16 ειδών ορνιθοπανίδας, καθώς και την εξάλειψη των βατραχιών, χελωνών, σκαντζόχοιρων και άλλων μικρών ζώων που διαβιούν στο χώρο του ρέματος. Μετά από ένα χρόνο διαλύθηκε η εργολαβία. Ακόμα μέχρι σήμερα το έργο παραμένει μισό. Δηλαδή το μισό του συνολικού μήκους του ρέματος (περίπου 350μ.) είναι διευθετημένο με ανοιχτό αγωγό με επικάλυψη πέτρας και το υπόλοιπο χωρίς καμία επέμβαση ούτε καν για την προστασία των παριών του ρέματος.

Klimatische Bedingungen[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Es herrscht ein Warm-Mediterranes (Attisches) Klima, das durch heiße und trockene Sommer und Frühlings- und Herbstregen gekennzeichnet ist.

Wind[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Der Wind kommt vorwiegend aus Norden, Nordosten und Süden. Meistens treten nur leichte Winde mit einer Stärke von 2-5 auf der Beaufortskala auf. Starkwinde sind sehr selten.

Temperaturschwankungen[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Das Temperaturmaximum wird im Juli erreicht mit durchschnittlich 28,6°C,am Kältesten ist es im Januar mit 9,2°C. Die SChwankung der Temperatur im Jahreslauf liegt bei 19,4°C. Η μέση μέγιστη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί στην περίοδο 1958-1993 είναι 32,9°C, ενώ η μέση ελάχιστη είναι 5,4°C. Σε απόλυτες τιμές η μέγιστη θερμοκρασία στην ίδια περίοδο σημειώθηκε τον μήνα Ιούλιο (48,0°C), ενώ η ελάχιστη τον μήνα Ιανουάριο (-5,0°C).

Niederschläge[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Die mittlere Jahresniederschlagsmenge beträgt 365,2 mm. Am Trockensten ist es im Juli mit 5,0mm und am regenreichsten im Dezember (61,5 mm). Die Luftfeuchtigkeit liegt bei 43.6% Im Juli und steigt auf 73,4% im Dezember.

Άλλα καιρικά φαινόμενα[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Χαλάζι: Χαλαζοπτώσεις σπάνια σημειώνονται στην περιοχή και συνήθως έχουν μικρή διάρκεια και περιορισμένες έως μηδαμινές επιπτώσεις. Τα τελευταία αξιόλογα φαινόμενα χαλαζόπτωσης κατεγράφησαν τις πρώτες μεσημβρινές ώρες της 16ης Οκτωβρίου 2009 και τις απογευματινές ώρες της 24ης Ιανουαρίου 2013, που η ένταση του φαινομένου ήταν τέτοια που προκλήθηκε και χαλαζόστρωση.

Χιόνι: Πτώση χιονιού παρατηρείται κυρίως τους χειμερινούς μήνες, ενώ σπάνια εμφανίζονται χιονοπτώσεις τον Μάρτιο και τον Νοέμβριο. Ο μέσος αριθμός των ημερών με χιονόπτωση στη διάρκεια του έτους είναι 2,6. Η πιο έντονη χιονόπτωση των τελευταίων ετών σημειώθηκε τη 17η Φεβρουαρίου 2008, που συνοδεύτηκε από εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες και σημαντικά -για τα δεδομένα της περιοχής- ύψη χιονιού.

Παγετοί: Παγετοί στην περιοχή εμφανίζονται σπάνια, κυρίως τον Ιανουάριο. Ο μέσος αριθμός των ημερών με παγετό στη διάρκεια του έτους είναι 2,5.

Tektonik[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Η Ηλιούπολη είναι μία από τις περιοχές της Αθήνας που διαθέτει φυσική αντισεισμική προστασία, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Κατά τον ισχυρό σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 που έπληξε το Λεκανοπέδιο της Αθήνας κανένα κτήριο στην περιοχή της Ηλιούπολης δεν κατέρρευσε, ενώ κατά το μετασεισμικό έλεγχο από τις αρμόδιες υπηρεσίες, κανένα κτήριο δε χαρακτηρίστηκε με κόκκινο χρώμα και 120 κτήρια χαρακτηρίστηκαν με κίτρινο χρώμα.


Δήμος Ηλιούπολης[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Διοικητικές μεταβολές[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Το 1925, με την εφαρμογή για πρώτη φορά του συστήματος αποκεντρωμένης διοίκησης στην Αθήνα, συστάθηκε η Κοινότητα Μπραχαμίου, η οποία αποσπάστηκε από το Δήμο Αθηναίων, μαζί με άλλες 6 ακόμη (Κηφισιάς, Αμαρουσίου, Νέου Ηρακλείου, Χαλανδρίου, Νέων Λιοσίων, Καλλιθέας). Στην Κοινότητα Μπραχαμίου εντάχθηκε και ο οικισμός της Ηλιούπολης.

Στην 16/10/1928 η Ηλιούπολη ανακηρύχθηκε Κοινότητα. Είχε προηγηθεί η ανάκληση της ένταξης της περιοχής στο σχέδιο πόλης τον Ιανουάριο του ιδίου έτους, στο οποίο επανεντάχθηκε στη συνέχεια μικρότερο τμήμα της πόλης.

Το 1964 αναγνωρίζεται σαν Δήμος, με πρώτο Δήμαρχο τον Παύλο Πεντάρη. Έκτοτε δεν έχει συντελεστεί καμία διοικητική μεταβολή στα όρια του Δήμου.

Με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011 ουδεμία μεταβολή επήλθε στο Δήμο, σύμφωνα με το άρθρο 1,§ 5.1.Β αυτού.

Bürgermeister[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  • 1964-1967 Pavlos Pentaris (Παύλος Πεντάρης)
  • 1967-1974 Konstantinos Delaportas (Κώνσταντίνος Δελαπόρτας)
  • 1979-1990 Dimitrios Kintis (Δημήτριος Κιντής, drei Amtszeiten -83, -86)
  • 1991-2006 Theodoros Georgakis (Θεόδωρος Γεωργάκης, vier Amtszeiten -94, -98, -2002)
  • 2007-2010 Ioannis Anagnostou (Ιωάννης Αναγνώστου)
  • 2011-σήμερα Vasilios Valasopoulos (Βασίλειος Βαλασόπουλος)

Busverbindungen[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Συνολικά από την επικράτεια του Δήμου Ηλιούπολης διέρχονται 13 γραμμές που ανήκουν στο δίκτυο των θερμικών λεωφορείων της Ο.ΣΥ. Α.Ε. και του Ο.Α.Σ.Α.

Τοπικές γραμμές:

  • 206 Αγία Μαρίνα - Σταθμός Μετρό Δάφνη
  • 237 Άνω Ηλιούπολη - Σταθμός Μετρό Δάφνη

Σύνδεση με γειτονικούς δήμους ή άλλα προάστια:

  • 155 Ελληνικό - Σταθμός Μετρό Άλιμος - Αγία Μαρίνα
  • 201 Σταθμός Μετρό Δάφνη - Αργυρούπολη
  • 140 Πολύγωνο - Γλυφάδα
  • 212 Σταθμός Μετρό Δάφνη - Βύρωνας - Καρέας

Σύνδεση με το κέντρο της Αθήνας:

  • Α4 Ακαδημία - Κάτω Ηλιούπολη - Αργυρούπολη - Τερψιθέα
  • Α3 Ακαδημία - Γλυφάδα (Ευρυάλη)
  • Β3 Ακαδημία - Γλυφάδα (Καραχάλιου)

Σύνδεση με το Λιμάνι Πειραιά:

  • 218 Πειραιάς - Υμηττός - Ηλιούπολη

Γραμμή νυχτερινής εξυπηρέτησης (00:30-04:30):

  • 790 Γλυφάδα - Περιστέρι

Μετρό[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Στα όρια της πόλης λειτουργεί από τις 5 Ιουνίου 2004 ο σταθμός Άγιος Δημήτριος/Αλέξανδρος Παναγούλης της γραμμής 2 του Μετρό.

Στις 26 Ιουλίου 2013 παραδόθηκε ο σταθμός Ηλιούπολη/Γρηγόρης Λαμπράκης της γραμμής 2 του Μετρό, που βρίσκεται στη Β' Είσοδο της πόλης. Φέρει το όνομα του μεγάλου αγωνιστή Γρηγόρη Λαμπράκη.

Μαζί με το σταθμό Ηλιούπολη/Γρηγόρης Λαμπράκης παραδόθηκε ο σταθμός της γραμμής 2 Άλιμος που βρίσκεται στα σύνορα με το Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης, κοντά στη Δ' Είσοδο Ηλιούπολης και στο σχολικό συγκρότημα των Πολυκλαδικών, ο σταθμός Αργυρούπολη και Ελληνικό.

Μελλοντικά, αναμένεται να κατασκευαστεί στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας και συγκεκριμένα στην Πλατεία Ανεξαρτησίας ο σταθμός Άνω Ηλιούπολη, στον κλάδο Ευαγγελισμός-Άνω Ηλιούπολη της γραμμής 5.

Städtepartnerschaften[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  • Anafi (Ανάφη, Griechenland) - Υιοθεσία του Δήμου Ανάφης
  • Neraidaidas Trikalon (Die frühere Κοινότητα Νεράιδας Τρικάλων, Griechenland) - 2003
  • Larnaka (Λάρνακα, Zypern) - 2000
  • Heliopolis (Ägypten)
  • Ta’ Xbiex (Malta)
  • Iași (Rumänien) - 2007
  • Novi Sad (Serbien) - 1999

Siehe auch:[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Ein weiteres "Ilioupoli" ist Teil des der Zentralmakedonischen Stadt Evosmos.

Links[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Einzelnachweise[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  1. griechisch Μητροπολιτικός Συγκρότημα της Αθήνας
  2. NR. 315.316,317 im Γενικά Αρχεία του Κράτους, Εγγραφο του 1793-συλλογη Καμπούρογλου Β τόμος
 Agios Dimitrios   Dafni   Vyronas 
 Alimos      Koropi    
 Alimos   Argyroupoli    Argyroupoli 
[[Kategorie:Gemeinde in Attika]]
[[Kategorie:Ort in Attika]]

[[Κατηγορία:Δήμοι της Περιφέρειας Αττικής]]
[[Κατηγορία:Κεντρικός Τομέας Αθηνών]]
[[Kategorie:Gemeinde in Attika]]
[[Kategorie:Ort in Attika]]
[[Kategorie:Ilioupoli (Attika)]]