Gianluca Bortolami (* 28. August 1968 ) ist ein ehemaliger italienischer Radsportler , der 1990 Profi wurde. Zuletzt fuhr er 2005 für das Team Lampre-Caffita .
Er nahm sieben Mal an der Tour de France teil, wobei seine beste Einzelplatzierung ein 13. Platz war (1994). In diesem Jahr feierte er auch einen Etappensieg bei dieser Rundfahrt.
Zu seinen weiteren Erfolgen zählen der Gewinn der Piemont-Rundfahrt im Jahr 1997, der Gewinn der Flandern-Rundfahrt 2001, ein Etappensieg bei der Tour de Suisse im selben Jahr. 2002 gewann er die Bergwertung der Deutschland Tour sowie im Jahr 2004 die Rundfahrt Giro di Romagna . 1994 gewann er den Weltcup .
Im Rahmen des Prozesses gegen Dr. Michele Ferrari gestand Bortolami 1998, mit Epo gedopt zu haben. 2003 wurde er wegen Dopings sechs Monate vom italienischen Radsportverband gesperrt.[1]
Einzelnachweise
↑ Ralf Meutgens : Doping im Radsport. Bielefeld 2007, ISBN 978-3-7688-5245-6 , S. 268 ff.
Weblinks
1913 Paul Deman |
1914 Marcel Buysse |
1915–1918 nicht ausgetragen |
1919 Henri Van Lerberghe |
1920 Jules Vanhevel |
1921 René Vermandel |
1922 Léon Devos |
1923 Heiri Suter |
1924, 1927 Gerard Debaets |
1925 Julien Delbecque |
1926 Denis Verschueren |
1928 Jan Mertens |
1929 Jef Dervaes |
1930 Frans Bonduel |
1931, 1932 Romain Gijssels |
1933 Alfons Schepers |
1934 Gaston Rebry |
1935 Louis Duerloo |
1936 Louis Hardequest |
1937 Michel D’Hooghe |
1938 Edgard De Caluwé |
1939 Karel Kaers |
1940, 1941, 1943 Achiel Buysse |
1942, 1948 Briek Schotte |
1944, 1946 Rik Van Steenbergen |
1945 Sylvain Grysolle |
1947 Emiel Faingnaert |
1949, 1950, 1951 Fiorenzo Magni |
1952 Roger Decock |
1953 Wim van Est |
1954 Raymond Impanis |
1955 Louison Bobet |
1956 Jean Forestier |
1957 Fred De Bruyne |
1958 Germain Derycke |
1959, 1962 Rik Van Looy |
1960 Arthur De Cabooter |
1961 Tom Simpson |
1963 Noël Foré |
1964 Rudi Altig |
1965 Jo de Roo |
1966 Edward Sels |
1967 Dino Zandegù |
1968, 1978 Walter Godefroot |
1969, 1975 Eddy Merckx |
1970, 1972, 1973 Eric Leman |
1971 Evert Dolman |
1974 Cees Bal |
1976 Walter Planckaert |
1977 Roger De Vlaeminck |
1979, 1983 Jan Raas |
1980 Michel Pollentier |
1981 Hennie Kuiper |
1982 René Martens |
1984 Johan Lammerts |
1985 Eric Vanderaerden |
1986 Adrie van der Poel |
1987 Claude Criquielion |
1988 Eddy Planckaert |
1989, 1991 Edwig Van Hooydonck |
1990 Moreno Argentin |
1992 Jacky Durand |
1993, 1995, 1998 Johan Museeuw |
1994 Gianni Bugno |
1996 Michele Bartoli |
1997 Rolf Sørensen |
1999, 2003 Peter Van Petegem |
2000 Andrej Tschmil |
2001 Gianluca Bortolami |
2002 Andrea Tafi |
2004 Steffen Wesemann |
2005, 2006, 2012 Tom Boonen |
2007 Alessandro Ballan |
2008, 2009 Stijn Devolder |
2010, 2013, 2014 Fabian Cancellara |
2011 Nick Nuyens |
2015 Alexander Kristoff |
2016 Peter Sagan |
2017 Philippe Gilbert |
2018 Niki Terpstra |
2019 Alberto Bettiol |
2020, 2022, 2024 Mathieu van der Poel |
2021 Kasper Asgreen |
2023 Tadej Pogačar