German Masters 2012

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen
PartyPoker.net German Masters 2012

Logo
Turnierart: Weltranglistenturnier
Austragungsort: Tempodrom, Berlin
Eröffnung: 1. Februar 2012
Endspiel: 5. Februar 2012
Sieger: EnglandEngland Ronnie O’Sullivan
Höchstes Break: 130 (Schottland Stephen Maguire)
2011
 
2013
Stephen Maguire beim Stoß im Finale gegen Ronnie O’Sullivan
Ronnie O’Sullivan mit dem Pokal
Finalist Stephen Maguire erhält seine Auszeichnung
Finalschiedsrichterin Michaela Tabb

Das PartyPoker.net German Masters 2012 war ein Snooker-Turnier, das vom 1. bis 5. Februar 2012 im Berliner Tempodrom ausgetragen wurde.

Titelverteidiger war der Waliser Mark Williams.

Das Turnier gewann der dreifache Weltmeister Ronnie O’Sullivan durch einen 9:7-Finalerfolg über Stephen Maguire.

Preisgeld[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Sieger: 50.000
Finale: 30.000 €
Halbfinale: 15.000 €
Viertelfinale: 9.000 €
Letzte 16: 6.000 €
Letzte 32: 3.750 €
Letzte 48: 1.500 €

Höchstes Break (Endrunde): 2.000 €
Gesamt: 280.000 €
Quelle: Worldsnooker.com[1]

Endrunde[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Wildcard-Runde[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Die Wildcard-Runde fand am 1. Februar in Berlin statt. Gespielt wurde „Best of 9 Frames“.[2]

Der einzige deutsche Teilnehmer Patrick Einsle schied mit 1:5 gegen Ken Doherty, dem Finalisten von 1995, aus. Der in der aktuellen Weltrangliste auf Rang 48[3] stehende Mike Dunn, dem in der Qualifikationsrunde ein Maximum Break gelang, verlor in der Wildcard-Runde gegen Craig Steadman, der sich als einziger Wildcard-Spieler gegen einen Qualifikanten durchgesetzt hatte.

Spiel Qualifikant (Setzplatz) Ergebnis Wildcard-Spieler
WC1 Irland Ken Doherty (32) 5:1 Deutschland Patrick Einsle
WC2 EnglandEngland Adrian Gunnell (61) 5:3 Belgien Peter Bullen
WC3 China Volksrepublik Yu Delu (72) 5:3 EnglandEngland Chris Norbury
WC4 EnglandEngland Mike Dunn (41) 3:5 EnglandEngland Craig Steadman
WC5 China Volksrepublik Liu Song (62) 5:0 Turkei Soner Sari
WC6 Thailand James Wattana (58) kl. NiederlandeNiederlande Mario Wehrmann
WC7 EnglandEngland Paul Davison (79) 5:2 Polen Krzysztof Wróbel
WC8 EnglandEngland Tom Ford (31) 5:1 Irland Philip Arnold

Finalrunde[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

In einem rein chinesischen Duell konnte der ungesetzte Newcomer Yu Delu (Rang 73)[3] den Top-10-Spieler Ding Junhui mit 5:3 schlagen und damit als zweiter Ungesetzter ins Achtelfinale einziehen. Für Ronnie O’Sullivan, der im Jahr zuvor kurzfristig abgesagt hatte, sah es im Spiel gegen Andrew Higginson nach dessen 4:0-Führung schon nach einer Erstrundenniederlage aus. Doch nach der Pause startete O’Sullivan eine Aufholjagd, entschied die folgenden fünf Frames für sich und kam eine Runde weiter.

Die größte Überraschung des zweiten Spieltages war jedoch der klare 5:0-Sieg von Stephen Maguire über den an Nummer 2 gesetzten amtierenden Weltmeister John Higgins. Beim Match zwischen Judd Trump und Mark Allen kam es zu einer Neuauflage des Endspiels der UK Championship 2011, die Trump erneut für sich entschied.[2][4][5]

Runde 1
Best of 9 Frames
Achtelfinale
Best of 9 Frames
Viertelfinale
Best of 9 Frames
Halbfinale
Best of 11 Frames
Finale
Best of 17 Frames
                                             
1  Wales Mark Williams 5                
32  Irland Ken Doherty 0  
1  Wales Mark Williams 5
  11  EnglandEngland Stuart Bingham 2  
11  EnglandEngland Stuart Bingham 5
19  EnglandEngland Peter Ebdon 3  
1  Wales Mark Williams 3
  13  EnglandEngland Stephen Lee 5  
13  EnglandEngland Stephen Lee 5    
61  EnglandEngland Adrian Gunnell 2  
13  EnglandEngland Stephen Lee 5
  72  China Volksrepublik Yu Delu 2  
5  China Volksrepublik Ding Junhui 3
72  China Volksrepublik Yu Delu 5  
13  EnglandEngland Stephen Lee 4
  14  EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 6  
7  EnglandEngland Ali Carter 4
27  EnglandEngland Joe Perry 5  
27  EnglandEngland Joe Perry 1
  14  EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 5  
14  EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 5
20  EnglandEngland Andrew Higginson 4  
14  EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 5
  15  Wales Matthew Stevens 3  
15  Wales Matthew Stevens 5    
WC  EnglandEngland Craig Steadman 1  
15  Wales Matthew Stevens 5
  4  AustralienAustralien Neil Robertson 1  
4  AustralienAustralien Neil Robertson 5
24  Schottland Marcus Campbell 2  
14  EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 9
9  Schottland Stephen Maguire 7
3  EnglandEngland Mark Selby 5
62  China Volksrepublik Liu Song 0  
3  EnglandEngland Mark Selby 5
  10  Schottland Graeme Dott 3  
10  Schottland Graeme Dott 5
58  Thailand James Wattana 0  
3  EnglandEngland Mark Selby 3
  6  EnglandEngland Shaun Murphy 5  
16  EnglandEngland Martin Gould 1    
22  EnglandEngland Ricky Walden 5  
22  EnglandEngland Ricky Walden 2
  6  EnglandEngland Shaun Murphy 5  
6  EnglandEngland Shaun Murphy 5
23  EnglandEngland Barry Hawkins 4  
6  EnglandEngland Shaun Murphy 0
  9  Schottland Stephen Maguire 6  
8  EnglandEngland Judd Trump 5
79  EnglandEngland Paul Davison 1  
8  EnglandEngland Judd Trump 5
  12  Nordirland Mark Allen 2  
12  Nordirland Mark Allen 5
31  EnglandEngland Tom Ford 4  
8  EnglandEngland Judd Trump 4
  9  Schottland Stephen Maguire 5  
9  Schottland Stephen Maguire 5    
30  Wales Ryan Day 1  
9  Schottland Stephen Maguire 5
  2  Schottland John Higgins 0  
2  Schottland John Higgins 5
17  EnglandEngland Mark Davis 1  


O’Sullivan und Maguire hinter der Trophäe vor der letzten Session, im Hintergrund Schiedsrichterin Michaela Tabb

Finale[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Finale: Best of 17 Frames
Schiedsrichter/in: Michaela Tabb
TempodromBerlin, Deutschland, 5. Februar 2012[2][6]
Ronnie O’Sullivan EnglandEngland 9:7 Schottland Stephen Maguire
Nachmittags-Spiele: 111:26 (111), 0:130 (130), 8:106 (106), 5:132 (128), 58:73 (58 ROS), 63:8, 20:69 (55), 75:24 (75)
Abend-Spiele: 0:115 (69), 89:47 (89), 78:0 (54), 68:59 (52 SM), 94:37 (67), 75:31, 43:82 (82), 66:41
111 Höchstes Break 130
1 Century-Breaks 3
6 50+-Breaks 7

Qualifikation[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Die Spiele fanden vom 21. bis 25. November 2011 in Sheffield statt.[7][8]

Vorrunde[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Spiel Spieler 1 Ergebnis Spieler 2
1 Indien Lucky Vatnani (98) 2:5 Thailand Dechawat Poomjaeng (87)
2 Wales Daniel Wells (96) 1:5 Belgien Luca Brecel (91)

Runde 1 bis 3[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  Runde 1
Best of 9 Frames
Runde 2
Best of 9 Frames
Runde 3
Best of 9 Frames
                         
50  EnglandEngland Mark Joyce 4          
89  EnglandEngland David Grace 5  
89  EnglandEngland David Grace 2 32  Irland Ken Doherty 5
 
  83  EnglandEngland Sam Craigie 5   83  EnglandEngland Sam Craigie 4
39  EnglandEngland Jack Lisowski 1
   
83  EnglandEngland Sam Craigie 5  
48  EnglandEngland Joe Jogia 4
94  EnglandEngland Stuart Carrington 5  
94  EnglandEngland Stuart Carrington 3 19  EnglandEngland Peter Ebdon 5
 
  54  EnglandEngland Jimmy White 5   54  EnglandEngland Jimmy White 4
54  EnglandEngland Jimmy White 5
   
76  EnglandEngland Matthew Couch 3  
57  EnglandEngland Jimmy Robertson kl.
75  Belgien Björn Haneveer [9]  
57  EnglandEngland Jimmy Robertson 0 29  Hongkong Marco Fu 1
 
  61  EnglandEngland Adrian Gunnell 5   61  EnglandEngland Adrian Gunnell 5
61  EnglandEngland Adrian Gunnell 5
   
88  EnglandEngland Sam Baird 1  
60  EnglandEngland Alfie Burden 5
82  Schottland Scott MacKenzie 2  
60  EnglandEngland Alfie Burden 2 18  EnglandEngland Jamie Cope 3
 
  72  China Volksrepublik Yu Delu 5   72  China Volksrepublik Yu Delu 5
49  EnglandEngland Barry Pinches 4
   
72  China Volksrepublik Yu Delu 5  
36  EnglandEngland Robert Milkins 5
81  China Volksrepublik Tian Pengfei 0  
36  EnglandEngland Robert Milkins 5 27  EnglandEngland Joe Perry 5
 
  43  EnglandEngland Steve Davis 1   36  EnglandEngland Robert Milkins 3
43  EnglandEngland Steve Davis 5
   
97  Nordirland Joe Meara 3  
55  EnglandEngland Ben Woollaston 5
66  EnglandEngland Rod Lawler 1  
55  EnglandEngland Ben Woollaston 2 20  EnglandEngland Andrew Higginson 5
 
  45  Wales Jamie Jones 5   45  Wales Jamie Jones 2
45  Wales Jamie Jones 5
   
74  EnglandEngland Andrew Norman 2  
51  Malta Tony Drago 2
93  EnglandEngland Adam Wicheard 5  
93  EnglandEngland Adam Wicheard 0 25  EnglandEngland Mark King 3
 
  41  EnglandEngland Mike Dunn 5   41  EnglandEngland Mike Dunn 5
41  EnglandEngland Mike Dunn 5
   
78  Norwegen Kurt Maflin 0  
42  Schottland Jamie Burnett 5
87  Thailand Dechawat Poomjaeng 2  
42  Schottland Jamie Burnett 3 24  Schottland Marcus Campbell 5
 
  53  EnglandEngland Peter Lines 5   53  EnglandEngland Peter Lines 3
53  EnglandEngland Peter Lines 5
   
85  EnglandEngland Simon Bedford 2  
33  EnglandEngland Rory McLeod 5
95  Polen Kacper Filipiak 2  
33  EnglandEngland Rory McLeod 3 28  Irland Fergal O’Brien 4
 
  62  China Volksrepublik Liu Song 5   62  China Volksrepublik Liu Song 5
62  China Volksrepublik Liu Song 5
   
68  EnglandEngland Liam Highfield 3  
44  EnglandEngland Nigel Bond 1
71  Wales Andrew Pagett 5  
71  Wales Andrew Pagett 1 21  Schottland Stephen Hendry 1
 
  58  Thailand James Wattana 5   58  Thailand James Wattana 5
58  Thailand James Wattana 5
   
69  Thailand Passakorn Suwannawat 3  
59  China Volksrepublik Liu Chuang 5
67  EnglandEngland Ian McCulloch 3  
59  China Volksrepublik Liu Chuang 5 22  EnglandEngland Ricky Walden 5
 
  35  China Volksrepublik Liang Wenbo 3   59  China Volksrepublik Liu Chuang 1
35  China Volksrepublik Liang Wenbo 5
   
84  Indien Aditya Mehta 3  
46  Schottland Alan McManus kl.
92  Finnland Robin Hull  
46  Schottland Alan McManus 4 23  EnglandEngland Barry Hawkins 5
 
  64  EnglandEngland Andy Hicks 5   64  EnglandEngland Andy Hicks 4
64  EnglandEngland Andy Hicks 5
   
86  China Volksrepublik Cao Yupeng 2  
37  Nordirland Gerard Greene 2
80  Irland David Morris 5  
80  Irland David Morris 3 26  Wales Dominic Dale 4
 
  79  EnglandEngland Paul Davison 5   79  EnglandEngland Paul Davison 5
40  EnglandEngland Matthew Selt 4
   
79  EnglandEngland Paul Davison 5  
34  EnglandEngland Anthony Hamilton 5
90  Irland David Hogan 3  
34  EnglandEngland Anthony Hamilton 5 31  EnglandEngland Tom Ford 5
 
  63  Nordirland Joe Swail 4   34  EnglandEngland Anthony Hamilton 0
63  Nordirland Joe Swail 5
   
91  Belgien Luca Brecel 1  
47  EnglandEngland Dave Harold 3
77  EnglandEngland Adam Duffy 5  
77  EnglandEngland Adam Duffy 2 30  Wales Ryan Day 5
 
  56  Schottland Anthony McGill 5   56  Schottland Anthony McGill 4
56  Schottland Anthony McGill 5
   
70  China Volksrepublik Li Yan 3  
38  EnglandEngland Michael Holt 2
65  Wales Michael White 5  
65  Wales Michael White 5 17  EnglandEngland Mark Davis 5
 
  52  China Volksrepublik Xiao Guodong 2   65  Wales Michael White 2
52  China Volksrepublik Xiao Guodong 5
   
73  EnglandEngland David Gilbert 3  

Century Breaks[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Endrunde[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

[10]

Schottland Stephen Maguire 130, 128, 106, 100
EnglandEngland Ali Carter 129
EnglandEngland Stuart Bingham 128
EnglandEngland Shaun Murphy 128
EnglandEngland Ronnie O’Sullivan 123, 111, 110
EnglandEngland Barry Hawkins 113
EnglandEngland Mark Selby 111, 104
EnglandEngland Judd Trump 111
EnglandEngland Peter Ebdon 109
Wales Mark Williams 107
EnglandEngland Mike Dunn 102
EnglandEngland Joe Perry 102
EnglandEngland Ricky Walden 102
EnglandEngland Stephen Lee 101
EnglandEngland Tom Ford 100

Qualifikation[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

[11]

EnglandEngland Mike Dunn 147
Wales Michael White 143, 100 (2×)
Wales Jamie Jones 137, 102
EnglandEngland Adam Duffy 137
Irland Ken Doherty 135
EnglandEngland Stuart Carrington 133
China Volksrepublik Liu Song 131, 101
EnglandEngland David Gilbert 126
EnglandEngland Jimmy White 124, 120
China Volksrepublik Liang Wenbo 123
Thailand Passakorn Suwannawat 122
EnglandEngland Adam Wicheard 121
Wales Ryan Day 120, 115
China Volksrepublik Xiao Guodong 117, 100
EnglandEngland Andy Hicks 116
Schottland Jamie Burnett 112, 108
EnglandEngland Mark Davis 112, 101
EnglandEngland Anthony Hamilton 111, 107
EnglandEngland Mark Joyce 111
EnglandEngland Andrew Higginson 110
China Volksrepublik Yu Delu 109, 100
Schottland Anthony McGill 104
EnglandEngland Sam Craigie 103
EnglandEngland Joe Perry 103
EnglandEngland Paul Davison 102
Thailand James Wattana 102

Weblinks[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

Commons: German Masters 2012 – Sammlung von Bildern und Videos

Einzelnachweise[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]

  1. Prize Money. In: worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association, archiviert vom Original am 10. Mai 2012; abgerufen am 1. Februar 2012.
  2. a b c PartyPoker.net German Masters (2012). Snooker.org, abgerufen am 1. Februar 2012.
  3. a b Rankings After PTC12. (PDF; 112 kB) In: worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association, archiviert vom Original am 27. Februar 2012; abgerufen am 1. Februar 2012.
  4. Results and Report. In: worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association, archiviert vom Original am 10. Mai 2012; abgerufen am 21. Februar 2012.
  5. 2012 German Masters Draw. In: worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association, archiviert vom Original am 10. Mai 2012; abgerufen am 1. Februar 2012.
  6. German Masters: Final – Match 39: Ronnie O’Sullivan v Stephen Maguire. In: worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association, ehemals im Original (nicht mehr online verfügbar); abgerufen am 23. Februar 2013.@1@2Vorlage:Toter Link/livescores.worldsnookerdata.com (Seite nicht mehr abrufbar. Suche in Webarchiven)  Info: Der Link wurde automatisch als defekt markiert. Bitte prüfe den Link gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.
  7. Results (Qualifikation). In: worldsnooker.com. World Professional Billiards and Snooker Association, archiviert vom Original am 30. Juni 2012; abgerufen am 1. Februar 2012.
  8. PartyPoker.net German Masters Qualifiers (2011). Snooker.org, abgerufen am 1. Februar 2012.
  9. Haneveer gab während der Saison 2011/12 seinen Rücktritt von der Maintour bekannt. Bjorn Free. Snooker Scene Blog, abgerufen am 1. Februar 2012.
  10. Century Breaks (Endrunde). In: worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association, ehemals im Original (nicht mehr online verfügbar); abgerufen am 1. Februar 2012.@1@2Vorlage:Toter Link/livescores.worldsnookerdata.com (Seite nicht mehr abrufbar. Suche in Webarchiven)  Info: Der Link wurde automatisch als defekt markiert. Bitte prüfe den Link gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.
  11. Century Breaks (Qualifikation). In: worldsnookerdata.com. World Professional Billiards and Snooker Association, ehemals im Original (nicht mehr online verfügbar); abgerufen am 25. November 2011.@1@2Vorlage:Toter Link/livescores.worldsnookerdata.com (Seite nicht mehr abrufbar. Suche in Webarchiven)  Info: Der Link wurde automatisch als defekt markiert. Bitte prüfe den Link gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.