„Kanadische Eishockeynationalmannschaft“ – Versionsunterschied
[gesichtete Version] | [ungesichtete Version] |
Zeile 27: | Zeile 27: | ||
Die '''Kanadische Eishockeynationalmannschaft der Herren''' gehört dem [[Kanada|kanadischen]] Eishockeyverband ''„[[Hockey Canada]]“'' an. Dabei zählt das '''„Team Canada“''' sowohl bei den Herren, als auch bei den [[Kanadische Eishockeynationalmannschaft der Frauen|Frauen]] zu den besten Eishockeymannschaften im internationalen Wettbewerb. Die Herren gewannen vier der fünf [[Canada Cup (Eishockey)|Canada Cups]] seit 1976, acht Mal die Goldmedaille bei den [[Olympisches Eishockey-Turnier|Olympischen Spielen]] und wurden insgesamt 24-mal [[Eishockey-Weltmeisterschaft|Weltmeister]]. Aktuell belegt das Herren-Team den zweiten Platz der [[IIHF-Weltrangliste]]. |
Die '''Kanadische Eishockeynationalmannschaft der Herren''' gehört dem [[Kanada|kanadischen]] Eishockeyverband ''„[[Hockey Canada]]“'' an. Dabei zählt das '''„Team Canada“''' sowohl bei den Herren, als auch bei den [[Kanadische Eishockeynationalmannschaft der Frauen|Frauen]] zu den besten Eishockeymannschaften im internationalen Wettbewerb. Die Herren gewannen vier der fünf [[Canada Cup (Eishockey)|Canada Cups]] seit 1976, acht Mal die Goldmedaille bei den [[Olympisches Eishockey-Turnier|Olympischen Spielen]] und wurden insgesamt 24-mal [[Eishockey-Weltmeisterschaft|Weltmeister]]. Aktuell belegt das Herren-Team den zweiten Platz der [[IIHF-Weltrangliste]]. |
||
canada bockt voll derbe |
|||
== Geschichte == |
|||
Kanada gilt als das „Mutterland“ des Eishockeys und so kommt es auch, dass das „Team Canada“ lange Zeit das internationale Eishockey dominierte. Bis zur Teilnahme der [[Sowjetische Eishockeynationalmannschaft|Sowjetunion]] an den internationalen Turnieren galt Kanada als beste Eishockeynation der Welt. |
Kanada gilt als das „Mutterland“ des Eishockeys und so kommt es auch, dass das „Team Canada“ lange Zeit das internationale Eishockey dominierte. Bis zur Teilnahme der [[Sowjetische Eishockeynationalmannschaft|Sowjetunion]] an den internationalen Turnieren galt Kanada als beste Eishockeynation der Welt. |
||
Version vom 24. März 2011, 10:33 Uhr
Verband | Hockey Canada |
Weltrangliste | Platz 2 |
Trainer | Mike Babcock |
Co-Trainer | Ken Hitchcock, Jacques Lemaire, Lindy Ruff |
Meiste Spiele | Sean Burke (156) |
Meiste Punkte | Cliff Ronning (156) |
Statistik | |
Erstes Länderspiel Kanada 15:0 Tschechoslowakei Antwerpen, Belgien; 24. April, 1920 | |
Höchster Sieg Kanada 47:0 Dänemark Stockholm, Schweden; 12. Februar, 1949 | |
Höchste Niederlage Kanada 1:11 Sowjetunion Wien, Österreich; 24. April, 1977 | |
Olympische Spiele | |
Teilnahmen | 20; seit 1920 |
Bestes Ergebnis: | achtfacher Olympiasieger |
Weltmeisterschaft | |
Teilnahmen | 67; seit 1930 |
Bestes Ergebnis | 18-facher Weltmeister |
World Cup | |
Teilnahmen | seit 1976 |
Bestes Ergebnis | fünffacher Sieger |
(Stand: 26. Februar 2010) |
Die Kanadische Eishockeynationalmannschaft der Herren gehört dem kanadischen Eishockeyverband „Hockey Canada“ an. Dabei zählt das „Team Canada“ sowohl bei den Herren, als auch bei den Frauen zu den besten Eishockeymannschaften im internationalen Wettbewerb. Die Herren gewannen vier der fünf Canada Cups seit 1976, acht Mal die Goldmedaille bei den Olympischen Spielen und wurden insgesamt 24-mal Weltmeister. Aktuell belegt das Herren-Team den zweiten Platz der IIHF-Weltrangliste.
canada bockt voll derbe Kanada gilt als das „Mutterland“ des Eishockeys und so kommt es auch, dass das „Team Canada“ lange Zeit das internationale Eishockey dominierte. Bis zur Teilnahme der Sowjetunion an den internationalen Turnieren galt Kanada als beste Eishockeynation der Welt.
Bis einschließlich 1963 nahm an den Weltmeisterschaften und Olympischen Spielen jeweils der kanadische Amateurmeister teil. Dieses Team schaffte es bis in die 1950er Jahre, das internationale Eishockey zu dominieren und in dieser Zeit sechs (von sieben möglichen) olympische Goldmedaillen sowie 13 Weltmeisterschaften zu holen.
Lediglich zwischen 1954 und 1991, als die sowjetischen, tschechoslowakischen und schwedischen Mannschaften dominierten, konnten die Kanadier nur vier Weltmeisterschaften gewinnen und keine Olympische Medaille erringen. Dies lag unter anderem daran, dass die besten kanadischen Spieler an diesen Turnieren nicht teilnahmen, da sie Verpflichtungen in der NHL hatten und es ihnen bis 1977 nicht gestattet wurde.
Statistik
World Cup und Canada Cup: | Sieger: 5 - 1976, 1984, 1987, 1991, 2004 |
Olympische Winterspiele: | Goldmedaillen: 8 - 1920, 1924, 1928, 1932, 1948, 1952, 2002, 2010 |
Weltmeisterschaften: | Goldmedaillen: 24 - 1920, 1924, 1928, 1930, 1931, 1932, 1934, 1935, 1937, 1938, 1939, 1948, 1950, 1951, 1952, 1955, 1958, 1959, 1961, 1994, 1997, 2003, 2004, 2007 |
Spielerkader
- Olympische Winterspiele 2010
Torhüter | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nr. | Name | Geburtsdatum | Team | |||||||||
30 | Martin Brodeur | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
|
New Jersey Devils | |||||||||
29 | Marc-André Fleury | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
|
Pittsburgh Penguins | |||||||||
1 | Roberto Luongo | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
|
Vancouver Canucks |
Offizielle | |||
---|---|---|---|
Position | Name | Geburtsdatum | |
Cheftrainer | Mike Babcock | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
| |
Assistenztrainer | Ken Hitchcock | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
| |
Assistenztrainer | Jacques Lemaire | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
| |
Assistenztrainer | Lindy Ruff | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
| |
General Manager | Steve Yzerman | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
| |
Mannschaftsführer | Johnny Misley | Vorlage:dts ist VERALTET – siehe dort.
|
Kader der Saison 2007/08
- Tor: Cam Ward (Carolina Hurricanes); Pascal Leclaire (Columbus Blue Jackets); Mathieu Garon (Edmonton Oilers)
- Verteidigung: Dan Hamhuis (Nashville Predators); Jay Bouwmeester (Florida Panthers); Brent Burns (Minnesota Wild); Duncan Keith (Chicago Blackhawks); Steve Staios (Edmonton Oilers); Mike Green (Washington Capitals); Ed Jovanovski (Phoenix Coyotes)
- Sturm: Derek Roy (Buffalo Sabres); Patrick Sharp (Chicago Blackhawks); Eric Staal (Carolina Hurricanes); Chris Kunitz (Anaheim Ducks); Dany Heatley (Ottawa Senators); Jonathan Toews (Chicago Blackhawks); Shane Doan (Phoenix Coyotes); Jamal Mayers (St. Louis Blues); Jason Chimera (Columbus Blue Jackets); Martin St. Louis (Tampa Bay Lightning); Ryan Getzlaf (Anaheim Ducks); Rick Nash (Columbus Blue Jackets); Jason Spezza (Ottawa Senators)
- Ersatzspieler: Mark Giordano (HK Dynamo Moskau); Sam Gagner (Edmonton Oilers)
- Cheftrainer: Ken Hitchcock (Columbus Blue Jackets)
- Assistenztrainer: Craig MacTavish (Edmonton Oilers); Mike Johnston (Los Angeles Kings); Pat Burns (Hockey Canada)
Kader der Saison 2006/07
- Tor: #30 Cam Ward (Carolina Hurricanes), #35 Dwayne Roloson (Edmonton Oilers), #50 Christopher Mason (Nashville Predators)
- Verteidigung: #2 Dan Hamhuis (Nashville Predators), #3 Dion Phaneuf (Calgary Flames), #4 Eric Brewer (St. Louis Blues), #5 Barret Jackman (St. Louis Blues), #6 Shea Weber (Nashville Predators), #22 Mike Commodore (Carolina Hurricanes), #23 Cory Murphy (IFK Helsinki), #55 Nick Schultz (Minnesota Wild)
- Sturm: #9 Jay McClement (St. Louis Blues), #10 Jordan Staal (Pittsburgh Penguins), #11 Justin Williams (Carolina Hurricanes), #12 Eric Staal (Carolina Hurricanes), #13 Mike Cammalleri (Los Angeles Kings), #16 Jonathan Toews (University of North Dakota), #18 Matthew Lombardi (Calgary Flames), #19 Shane Doan (Phoenix Coyotes), #20 Colby Armstrong (Pittsburgh Penguins), #21 Jamal Mayers (St. Louis Blues), #25 Jason Chimera (Columbus Blue Jackets), #61 Rick Nash (Columbus Blue Jackets)
- Trainer: Andy Murray (St. Louis Blues)
- auf Abruf: u.a. Jame Pollock (Nürnberg Ice Tigers)
Kader der Saison 2005/06
- Tor: Martin Brodeur (New Jersey Devils), Roberto Luongo (Florida Panthers), Marty Turco (Dallas Stars)
- Verteidigung: Rob Blake (Colorado Avalanche), Jay Bouwmeester (Florida Panthers), Adam Foote (Columbus Blue Jackets), Bryan McCabe (Toronto Maple Leafs), Chris Pronger (Anaheim Ducks), Wade Redden (Ottawa Senators), Robyn Regehr (Calgary Flames)
- Sturm: Simon Gagné (Philadelphia Flyers), Dany Heatley (Ottawa Senators), Rick Nash (Columbus Blue Jackets), Ryan Smyth (Colorado Avalanche), Kris Draper (Detroit Red Wings), Vincent Lecavalier (Tampa Bay Lightning), Brad Richards (Tampa Bay Lightning), Joe Sakic (Colorado Avalanche), Joe Thornton (San Jose Sharks), Todd Bertuzzi (Detroit Red Wings), Shane Doan (Phoenix Coyotes), Jarome Iginla (Calgary Flames), Martin St. Louis (Tampa Bay Lightning)
- Trainer: Pat Quinn (Toronto Maple Leafs)
Internationale Ergebnisse
Jahr | Turnier | Ort | Ergebnis | Team | Trainer |
---|---|---|---|---|---|
1920 | Olympia/WM | Antwerpen | Goldmedaille/Weltmeister | Winnipeg Falcons | Gordon Sigurjonson |
1924 | Olympia/WM | Chamonix | Goldmedaille/Weltmeister | Toronto Granites | Frank Rankin |
1928 | Olympia/WM | St. Moritz | Goldmedaille/Weltmeister | University of Toronto | Conn Smythe |
1930 | WM | Chamonix, Wien, Berlin | Weltmeister | Toronto CCM | |
1931 | WM | Krynica | Weltmeister | Manitoba Grads | |
1932 | Olympia/WM | Lake Placid | Goldmedaille/Weltmeister | The Winnipegs | Jack Hughes |
1933 | WM | Prag | Platz 2 | Toronto Sea Fleas | |
1934 | WM | Mailand | Weltmeister | Saskatoon Quakers | |
1935 | WM | Davos | Weltmeister | Winnipeg Monarchs | |
1936 | Olympia/WM | Garmisch-Partenkirchen | Silbermedaille/Platz 2 | Port Arthur Bearcats | Al Pudas |
1937 | WM | London | Weltmeister | Kimberly Dynamiters | |
1938 | WM | Prag | Weltmeister | Sudbury Wolves | |
1939 | WM | Basel, Zürich | Weltmeister | Trail Smoke Eaters | |
1948 | Olympia/WM | St. Moritz | Goldmedaille/Weltmeister | RCAF Flyers | Sgt. Frank Boucher |
1949 | WM | Stockholm | Platz 2 | Sudbury Wolves | |
1950 | WM | London | Weltmeister | Edmonton Mercurys | |
1951 | WM | Paris | Weltmeister | Lethbridge Maple Leafs | |
1952 | Olympia/WM | Oslo | Goldmedaille/Weltmeister | Edmonton Mercurys | Lou Holmes |
1954 | WM | Stockholm | Platz 2 | East York Lyndhursts | |
1955 | WM | Köln, Dortmund u.a. | Weltmeister | Penticton V's | |
1956 | Olympia/WM | Cortina d'Ampezzo | Bronzemedaille/Platz 3 | Kitchener-Waterloo Dutchmen | Bobby Bauer |
1958 | WM | Oslo | Weltmeister | Whitby Dunlops | Sid Smith |
1959 | WM | Prag, Bratislava u.a. | Weltmeister | Belleville McFarlands | |
1960 | Olympia/WM | Squaw Valley | Silbermedaille/Platz 2 | Kitchener-Waterloo Dutchmen | Bobby Bauer |
1961 | WM | Genf, Lausanne | Weltmeister | Trail Smoke Eaters | |
1962 | WM | Colorado Springs, Denver | Platz 2 | Galt Terriers | |
1963 | WM | Stockholm | Platz 4 | Trail Smoke Eaters | |
1964 | Olympia/WM | Innsbruck | 4. Platz | David Bauer | |
1965 | WM | Tampere | Platz 4 | ||
1966 | WM | Ljubljana | Platz 3 | ||
1967 | WM | Wien | Platz 3 | ||
1968 | Olympia/WM | Grenoble | Bronzemedaille | Jackie McLeod | |
1969 | WM | Stockholm | Platz 4 | ||
1972 | Summit Series | Kanada, UdSSR | 4S 3N 1U | Harry Sinden | |
1974 | Summit Series | Kanada, UdSSR | 1S 4N 3U | Billy Harris | |
1976 | Canada Cup | Kanada | Turniersieg | Scotty Bowman | |
1977 | WM | Wien | Platz 4 | Johnny Wilson | |
1978 | WM | Prag | Platz 3 | Harry Howell | |
1979 | WM | Moskau | Platz 4 | Marshall Johnston | |
1980 | Olympia | Lake Placid | 6. Platz | Lorne Davis, Clare Drake, Tom Watt (Co-Trainer) | |
1981 | Canada Cup | Kanada | Platz 2 | Scotty Bowman | |
1981 | WM | Göteborg | Platz 4 | Don Cherry | |
1982 | WM | Helsinki, Tampere | Platz 3 | Red Berenson | |
1983 | WM | Dortmund, Düsseldorf, München | Platz 3 | Dave King | |
1984 | Canada Cup | Kanada | Turniersieg | Glen Sather | |
1984 | Olympia | Sarajevo | 4. Platz | Dave King | |
1985 | WM | Prag | Platz 2 | Doug Carpenter | |
1986 | WM | Moskau | Platz 3 | Pat Quinn | |
1987 | WM | Wien | Platz 4 | Dave King | |
1987 | Canada Cup | Kanada | Turniersieg | Mike Keenan | |
1988 | Olympia | Calgary | 4. Platz | Dave King | |
1989 | WM | Stockholm, Södertälje | Platz 2 | Dave King | |
1990 | WM | Bern, Freiburg im Üechtland | Platz 4 | Dave King | |
1991 | WM | Turku, Helsinki, Tampere | Platz 2 | Dave King | |
1991 | Canada Cup | Kanada | Turniersieg | Mike Keenan | |
1992 | Olympia | Albertville | Silbermedaille | Dave King | |
1992 | WM | Prag, Bratislava | Platz 7 | Dave King | |
1993 | WM | München, Dortmund | Platz 4 | Mike Keenan | |
1994 | Olympia | Lillehammer | Silbermedaille | Tom Renney | |
1994 | WM | Bozen, Canazei, Mailand | Weltmeister | George Kingston | |
1995 | WM | Stockholm, Gävle | Platz 3 | Tom Renney | |
1996 | WM | Wien | Platz 2 | Tom Renney | |
1996 | World Cup | Kanada | Platz 2 | Glen Sather | |
1997 | WM | Helsinki, Turku | Weltmeister | Andy Murray | |
1998 | Olympia | Nagano | 4. Platz | Marc Crawford | |
1998 | WM | Zürich, Basel | Platz 6 | Andy Murray | |
1999 | WM | Oslo, Hamar, Lillehammer | Platz 4 | Mike Johnston | |
2000 | WM | St. Petersburg | Platz 4 | Tom Renney | |
2001 | WM | Köln, Hannover, Nürnberg | Platz 4 | Wayne Fleming | |
2002 | Olympia | Salt Lake City | Goldmedaille | Pat Quinn | |
2002 | WM | Göteborg, Jönköping, Karlstad | Platz 6 | Wayne Fleming | |
2003 | WM | Helsinki, Tampere, Turku | Weltmeister | Andy Murray | |
2004 | WM | Prag, Ostrava | Weltmeister | Joel Quenneville | |
2004 | World Cup | Kanada | Turniersieg | Pat Quinn | |
2005 | WM | Wien, Innsbruck | Platz 2 | Marc Habscheid | |
2006 | Olympia | Turin | 7. Platz | ||
2006 | WM | Riga, Lettland | Platz 4 | ||
2007 | WM | Moskau, Mytischtschi | Weltmeister | Andy Murray | |
2008 | WM | Quebec, Halifax | Platz 2 | Ken Hitchcock | |
2009 | WM | Bern, Zürich-Kloten | Platz 2 | Lindy Ruff | |
2010 | Olympia | Vancouver, Whistler | Goldmedaille | Mike Babcock | |
2010 | WM | Gelsenkirchen, Köln, Mannheim | Platz 7 | Craig MacTavish |
Team Canada am Spengler Cup
Der Spengler Cup wurde 1984, 1986, 1987, 1992, 1995, 1996, 1997, 1998, 2002, 2003 und 2007 durch das Team Canada gewonnen.
Unter dem Namen Team Canada tritt seit 1984 jeweils am Spengler Cup eine Eishockeymannschaft mit Spielern kanadischen Ursprungs an. Diese sind während des regulären Spielbetriebs meist bei europäischen Clubs unter Vertrag und kommen nur für dieses Turnier in dieser Formation zusammen.
Da die Mannschaft zu einem großen Teil aus Spielern besteht, die bei Schweizer Teams unter Vertrag stehen, trägt dieses Team jeweils viel zur Attraktivität des Turniers bei.